Зошто ова ни се случува?

Да се обидувате овдешниве „мудреци“ да ги убедувате каква беше македонската реалност вчера односно до пред некој месец а каква е денес, или пак да пројавите желба некому од нив да му држите лекции за морал, култура и добро воспитување, е речиси невозможна мисија. Тоа кај нив одамна „не пали“. Локалниве лажливци отрпнаа. На сѐ: и на критика, и на јавен резил, и на професионалниот углед. Ако воопшто го имале.

Тие своите кампањи ги започнаа веќе од мигот на смената на власта во државава, убедувајќи нѐ дека времето на сектата сдсм (малите букви се… знаете веќе што!) било прогресивно и европско, а ова сегашно е (веројатно) регресивно и балканско. И сето тоа како по договор, од тема на тема, секојдневно и сите сплотени како поданички штит, „мудрециве“ ни расправаат приказни за времето минато и сегашно небаре ние досега бевме во некоја друга држава а не во нивнава конструкција викана Недојдија.

Сега, повторно по договор, актуелна им е темата за дезинформациите, за лагите, за некакви дефамации на власта, за „наводната“ дестабилизација … итн. Кутрите, наликуваат на џуџињана на Снежана кои секојдневно се постројуваат и со „хај-хој“ во устата одат до газдите по алат за да копаат лаги коишто потоа ги пакуваат во светликава хартија и црвена машничка и ги продаваат на останатата клиентела! Просто е неверојатно како навидум сериозни луѓе, дел од нив веќе одамна побелени во главите, си дозволуваат да бидат така постројувани, искористувани, резилени… од страна на еден тотално безначаен грст луѓе кои сѐ уште мислат дека се политичка партија?

Целата таа „прогресивна“ братија веќе стана некаков чуден полусвет којшто најбезобразно и отворено лаже, со полувистини се бори за „вистината“, континуирано манипулира и ламентира…, за кого и за што, во чија полза?

Не мора многу да знаеме, но кога во Европа врие, низ Македонија, но и Балканот, се шират непријатни мириси. Кога старата „блудница“ се обидува да заличи на млада демократска мома, ги праќа низ Балканот своите дрвени кукли како Стано, Сарацин, Лајчак и други, да „објаснуваат“ и незобразно да делат совети. А патем и да ги разбудат „заспаните“ хушкачки инсталации. И тие полека но сигурно го подготвуваат теренот. За што и да затреба!

А сега треба ЕУ да се прикаже баш како демократска мома а Бајден како „очиклен“ младоженец, паднатана од Плутон Харис да се трансформира во некаква нова Анџела Дејвис…, а новата власт во Македонија да се завитка во националистичко-профашистичка наметка и како игра табланет со Путин и со Орбан. Заборавајќи притоа каде е срцето на фашизмот и каде дивеат водечките европски националисти и фашисти. Секако, се слави дури и силеџиската подмолност на Брисел унгарското претседавање со ЕУ да помине со општ бојкот од страна на европските институции и држави. Се бојкотираат себеси, по ѓаволите, а ние очекува(в)ме нешто од нив! За наши пак локални потреби „прогресивниве“ подлизурковци злоупотребуваат и вадат од контекст и еден Конески и Владимир Глигоров…, а особено некои изјави на премиерот за можна дестабилизација на државата коишто, ете, „мудреците“ не можат да ги проверат или потврдат ама можат да ги наредат во редот на „трилеми“, на дезинформација односно „теорија на заговор заради пропагандни цели“ итн.

Па зарем неписменава булумента навистина верува дека јазикот може да произведе друга реалност и луѓето да веруваат во неа? И да не си веруваат на сопствените очи и уши туку баш на нивните „хај-хој“ лаги?

И, се разбира, кога така ќе започнете – нема крај. Тогаш сѐ е нереално, лага и пропаганден наратив…, тогаш ни Ахмети за септември не најавува улични протести, тогаш ни САД немаат врска со војната во Украина а таа пак не користи оружје на нато…, а тогаш дури, наспроти сите компетентни фактори (IATA и Агенцијата за цивилно воздухопловство), една локална политикантска шушумига ќе прогласи и „флагрантен дипломатски скандал, со прекршување на меѓународни правила за однос и третман на највисоки странски претставници“ за безобразието на косовската претседателка…, а ние сите стануваме шугави албаномразачи и гласноговорници на тезата за „потчинетиот Македонец“!

И сето тоа е јасно како бел ден, ама (повторно) Ахмети никогаш не изјавил дека „Македонците како нација можат да напредуваат само во добра комуникација, хармонија и однос со Албанците. Во спротивно, ќе бидат проголтани од Србите, Бугарите и од Грците“ (sic!). Ниту пак дека „Само со нас, со соработка и заеднички живот можат да си ја зачуваат својата историја, својот национален идентитет, инаку им е судено да не постојат.“ За нашиве „мудреци“ ова дури не е ни актуелна тема за размислување, уште помалку е национализам, фашизам, чиста иредента, анахронизам, ретроградно балканско политикантство… па и дестабилизација на државата? Туку тоа се детски игри што не заслужуваат сериозно внимание!?

Се разбира, и за жал, јас немам општоприфатливо објаснување зошто ова ни се случува. Впрочем, ние немаме општоприфатлив став за ниту едно прашање, дури и од минорна важност за државата. Како што е, на пример, онаа филмска „кланица“ околу „коската“ викана пари за македонски филм. Најголемите филмски профитери се убија докажувајќи си кој е поголем криминалец! Фалат уште сестрине, ама и тие ќе се јават. Знам, некој ќе рече дека во игра се сепак големи пари за македонскиве „културни“ услови. Но, сега почнаа да се самопрогласуваат и за – политички прогонети? Со онолкави пари добиени од државата за онакви филмови?! Со станови во Њујорк и којзнае каде другаде?

Или, ако баш сакате, да не одиме подалеку од Скопје: зарем сериозна демократска држава толку години ќе толерираше една онаква тотално неспособна и неука персона како „градоначалничкана“ на „метрополата“? Па зарем и тоа ќе го сметаме за – нормално?!

Да има(в)ме мериторни и компетентни државни институции, не ќе беа ли сите спомнати онаму кадешто припаѓаа(т)? Но тоа е генерално прашање за оваа, па и за секоја друга македонска држава – четврта, петта… која и да е по ред. Ние повеќе не можеме, немаме право, да се „вадиме“ на недостаток на демократија. Зашто таа, нели, не паѓа од небо, туку ја создаваат луѓето. Ако мислат дека им треба. Ние, очигледно, не сме тие луѓе односно мислиме дека не ни треба. Или грешам?

Но, ако грешам, тогаш, повторно: зошто ова ни се случува? Во една држава не може да има неколку демократии, една за онаа секта од грст параспури на чело со два-тројца бит-пазарски профитери, друга за победничката на изборите македонска партија којашто себеси се гледа како претставник на националните интереси (кои и да се и какви и да се), трета за оние неколкумина албански „легитимисти“ кои се обидуваат да ја наметнат монодрамата дека токму тие се официелните претставници на албанското малцинство во државава, четврта за новонаметнатата албанска опција која одвај има капацитетни луѓе да покрие дел од добиените ресори итн.

Сите тие, имено, мислат, и очекуваат, демократијата во државава да се прилагоди на нивните провинциски „концепти“, очекувања и барања, а не обратно. Такви демократии светот (сѐ уште) не измислил. Барем досега. Можеби ти ќе ги измислат? Не можат, се гледа, не умеат да соберат ни два и два, а говорат големи зборови за државата, за нацијата, за системот, за светот. Македонија, македонската демократија, ако навистина постои, системот, или надлежните државни институции, ако навистина постојат, мора да ги делегитимира – институционално! – од јавната сцена сите такви квазидемократски навивачки тонови проткаени со навивачка реа и инфламаторни странски влијанија. Нека си се дружат меѓусебе, нека се замајуваат и тапшаат по раме…, ама оваа отворено подбивање со граѓанинот, со јавноста, со она што останало од здравото општество, еднаш мора да престане.

Не спорам со правото на јавен збор, напротив, но македонскиот етер е веќе токсичен, затруен со коекакви гадости и баналности, со гангренозни „ставови“ и налудничави „мислења“, со секакви самонаречени „фактчекери“ и „вистиномери“… кои одработуваат нечии агенди. И веруваат дека се занимаваат со висока политика, дека се „сила зад силата“ и адвокати на нато и еу (мали букви се… знаете веќе што!). Нив не ги интересира што пелтечи во Собранието оној довчерашен „премиер“ за ребалансот на буџетот, за континуираните непроценливи грабежи во РЕК Битола, за перманентното кршење на плочата кај Карпалак…! Тие нема да гукнат ни за потенцијалната македонска „нато примадона“ во военохушкачките врвови, ниту пак ќе прашаат како таа стаса дотаму?

Уште помалку ги интересираат меродавните мислења на умни луѓе за светските процеси: на Чомски за војната во Украина, на Харари и Гиедон за геноцидот во Палестина, на Жижек за гнилоста на европскиот дух… итн. Нашиве политикантски шутраци и милитантни поттикнувачи од редовите на клиентелистичките „професури“ и квазижурналистички инфлуенсери се спротивставуваат не само ним туку и на здравиот разум. Главно некој добро да плаќа. А во случајов – изгледа се плаќа одлично! Затоа ли сето ова ни се случува?!

Иззвор: Теодосиевски уметност