ТУРЦИЈА НЕ УСПЕА ДА ГО ЗАШТИТИ ДОНЕР ЌЕБАПОТ КАКО НАЦИОНАЛЕН СПЕЦИЈАЛИТЕТ Германија не ги прифати стандардите на подготовка
Правилата што ги предложи Турција вклучуваа задолжителна употреба на говедско месо постаро од 16 месеци, јагнешко месо постаро од шест месеци и исклучиво пилешки гради и батаци. Мисиркиното и телешкото месо ќе бидат забранети, па дури и дебелината на парчињата ќе мора да биде помеѓу три и пет милиметри. Видот на ножеви, како и маринадата што се користи за зачинување на месото, исто така требаше да бидат регулирани.
Турција под жесток отпор од Германија го повлече барањето со кое сакаше да го стандардизира начинот на подготовка на донер ќебап во Европската Унија и да го заштити со ознаката „Гарантирана традиционална специјалност“.
Како што објави Турската меѓународна федерација за донери (Удофед) на 23 септември, барањето за европска заштита на донаторот беше официјално повлечено. Европската комисија објави дека апликацијата сепак е на пат кон отфрлање бидејќи не е постигнат компромис меѓу Турција и земјите-членки.
Според предлогот на Турската меѓународна федерација за донери (Удофед), донерот ќе мора да се подготвува според однапред утврдени стандарди низ целата Унија.
Правилата вклучуваа задолжителна употреба на говедско месо постаро од 16 месеци, јагнешко месо постаро од шест месеци и исклучиво пилешки гради и батаци. Мисиркиното и телешкото месо ќе бидат забранети, па дури и дебелината на парчињата ќе мора да биде помеѓу три и пет милиметри. Видот на ножеви, како и маринадата што се користи за зачинување на месото, исто така требаше да бидат регулирани.
Но, предлогот од страна на Германија и другите европски земји беше отфрлен бидејќи практично ќе ги забрани популарните варијации на ќебап развиени на европско тло. Германската верзија често вклучува телешко месо, зеленчук како црвена зелка, кисели краставички и кромид, сето тоа послужено во лепче со неколку видови сос.
Во Германија ќебапот се трансформираше од улична закуска на турската дијаспора во јадење кое стана синоним за брза храна во таа земја, рамо до рамо со каривурст или братвурст. Ова му даде на донерот нова културна димензија, па затоа не е изненадувачки што многу Германци го прифатија како свое јадење.
Германското Министерство за земјоделство минатата година изјави за Би-Би-Си дека ја примило турската иницијатива „со извесно изненадување“. Во исто време, поранешниот министер Џем Оздемир, политичар од турско потекло, се истакна, јасно велејќи: „Донерот ѝ припаѓа на Германија. Нека секој одлучи како ќе го јаде, не ни требаат упатства од Анкара.“
Во Германија, индустријата за ќебапи вработува околу 60 илјади луѓе и произведува 400 тони месо дневно. Според податоците на Здружението на турски производители на донер во Европа (ATDID), годишниот промет на ќебапи во Европа достигнува околу 3,5 милијарди евра, од кои дури 2,4 милијарди одат во Германија.