ПОРИПРОГ

Во договор со Фондацијата Ѓорѓи Марјановиќ, Плусинфо повремено ќе преобјавува делови од негови колумни објавени во дневниот весник „Дневник“. На тој начин, освен што ќе ги освежиме сеќавањата на овој исклучителен интелектуалец, сакаме да придонесеме и за активностите на Фондацијата која го продолжува неговото благородно дело.

451

Еден чи­та­тел на ДНЕВ­НИ­К пред не­кој ден ме пред­ло­жи за ам­ба­са­дор на Ре­пуб­ли­ка Ма­ке­до­ни­ја во Па­риз (!?). Да ви­диш, да не ве­ру­ваш! Фа­ла му и за пред­ло­гот и за доб­ро­на­мер­нос­та! Па­риз мно­гу си го са­кам и цел век со­ну­ва­м за не­кој по­дол­гот­ра­ен прес­тој во не­го (же­на ми по­себ­но). Па се­пак, не сум со­се­ма си­гу­рен де­ка би бил осо­бе­но блес­кав дип­ло­мат. Ам­ба­са­до­ри­те ги би­е глас на лу­ѓе што сов­рше­но вла­де­а­т со умеш­нос­та да мол­чат, а јас пак, еве, јав­но приз­на­вам, не уме­а­м да си го држа­м ја­зи­кот зад за­би­те. И ко­га то­а е по­ве­ќе од по­жел­но.

Пред мно­гу го­ди­ни (сѐ уш­те бев­ме СФРЈ), бев по­ка­нет на ед­на ве­че­ра, што во ко­на­ци­те на ма­нас­ти­рот Св. Пан­те­леј­мон ја при­ре­ди то­гаш­ни­от ам­ба­са­дор на САД. Во еден мо­мент, сре­де ве­че­ра­та, ам­ба­са­до­рот, г. Во­рен Зи­мер­ман, без как­ва и да е врска со кон­тек­стот, об­ра­ќај­ќи ми се лич­но ме­не, глас­но се за­чу­ди што во мо­ја­та зем­ја уни­вер­зи­тет­ски­те про­фе­со­ри (нас­про­ти по­ли­ти­ча­ри­те) ужи­ва­ле не­ве­ро­јат­но го­ле­м уг­лед, до­де­ка кај нив (во Аме­ри­ка) прак­тич­но ни­кој не ги фер­мал, до­де­ка, нап­ро­тив, по­ли­ти­ча­ри­те би­ле на го­ле­ма це­на. Си­те пог­ле­ди се свр­те­а кон ме­не. Лу­ѓе­то зна­е­ја де­ка сум про­фе­сор и пра­ша­ње­то го сфа­ти­ја ка­ко не­кој вид от­во­ре­на про­во­ка­ци­ја.






– Мис­ла­м де­ка ста­вот на на­ши­от на­род е поб­ли­зок на ре­ал­нос­та, од­го­во­рив. За да се ста­не уни­вер­зи­тет­ски про­фе­сор тре­ба дол­г тре­нин­г и по­себ­на дар­ба. Не зна­м ка­ко е со Аме­ри­канци­те, но на­ро­дот кај нас зна­е де­ка се­кој не мо­же да ста­не уни­вер­зи­тет­ски про­фе­сор. Нап­ро­тив, бук­вал­но се­кој бу­да­ла мо­же да ста­не по­ли­ти­чар!

Целата колумна прочитајте ја на следниот ЛИНК.

***

Сакате да продолжите со читањето на останатите 319 колумни? Обезбедете си примерок!
Оваа колумна е само една 319-те издадени во збирката наречена едноставно „Колумни“. Оваа книга, како и сите останати во издание на Фондацијата Ѓорѓи Марјановиќ, не се продаваат на „традиционален“ начин. туку се добиваат како благодарност за вашата донација. Финансиските средства обезбедени од донациите ќе бидат употребени за помош при школување и вработување на деца без родители, што е една од стратешките определби на Фондацијата.

Инструкции за нарачување За да ја добиете оваа книга, кликнете на копчето Донирај на следниот ЛИНК и во полето за забелешка наведете ја адресата на која сакате да ви биде доставена книгата. Донирајте износ по Ваш избор во Фондот за школување на Фондацијата Ѓорѓи Марјановиќ, а книгите заедно со автограм од авторот ќе Ви бидат доставени на Вашата домашна адреса. Забелешка: Можете да донирате износ по Ваш избор, но не помал од 1500 ден + поштарина. Поштарината за испорака во Македонија изнесува 130 денари. За испорака надвор од Македонија, контактирајте ја Фондацијата претходно.

Поврзани содржини