ЖИВЕЕ ВО ПУЛА, Ѝ НЕДОСТАСУВА ГОСТИВАР И БОЗАТА СО ПРИЈАТЕЛКИТЕ Сашка е учителка во хрватско школо, а ги учи и децата на нашите иселеници
„Со доаѓањето тука го изгубив секојдневјето со моите родители и брат ми, дружењето со пријателите, роднините, едноставно ја изгубив онаа македонска топлина, прошетките по чаршијата, пиењето боза со пријателките… Сепак, овде ми се случија многу убави работи, добив работа во својата струка, станав мајка, стекнав нови пријатели… Сѐ си има свои предности и недостатоци“, вели нашата соговорничка која веќе 20 години живее и работи во Пула
Сашка Соломоновска Јаневска е гостиварчанка, родена е во 1977 година, а во 2004 заминала во Пула и оттогаш, веќе точно 20 години, живее и работи таму.
Бидејќи како дете била многу поврзана со својот помлад брат Новица и со родителите Матеја и Славица, таа разделба со нив, но и со родниот крај, ѝ била многу тешка.
„За Пула заминав во далечната 2004. Мојот тогашен вереник, сегашен сопруг Игор замина на работа во овој хрватски град и после една година ми рече: или дојди ти ваму или јас се враќам, сам не се живее.
Бидејќи бев невработена, си реков дека немам што да изгубам и дека е попаметно јас да одам и да пробам како ќе биде.
Но изгубив многу! Го изгубив секојдневјето со моите родители и брат ми, дружењето со пријателите, роднините, едноставно ја изгубив онаа македонска топлина, прошетките по чаршијата, го немаше веќе ѕвонот на камбаните, пиењето боза со пријателките…
Сепак, овде ми се случија многу убави работи, добив работа во својата струка, станав мајка и имам два прекрасни сина Филип и Михаел“, почна да ни ја раскажува својата приказна нашата соговорничка Сашка.
Изминатите две децении во Хрватска биле тешки не само поради тоа што ѝ недостасувало семејството, туку и поради административните проблеми, документацијата, визите, статусот на странец, животот под кирија.
Целиот текст прочитајте го на порталот „Мајка и дете“.