КОГА БРОЈОТ НА ЧЕКОРИ ГИ ЗАМЕНИ ЧАСОВИТЕ ПРЕД ЕКРАНОТ Зошто дигиталниот замор најбрзо ги оштетува вените?

Во свет каде што бројот на чекори ги заменија часовите поминати пред екран, а паузите за одмор станаа привилегија, се чини дека делот од нашето тело што најдолго памти е венскиот систем.

Вените се сеќаваат на секој момент во кој ја избравме брзината на животот наместо да се грижиме за себе, на секој ден во кој останавме згрбавени над тастатурата и на секоја ноќ што ја поминавме пред телефонот наместо да спиеме.

– Венскиот систем е како хроника на навики што ги повторуваме со години – вели васкуларниот хирург д-р Дарио Јоциќ за порталот eKlinika и додава:

– Тие се сеќаваат на долгите работни часови, стресот, прескокнувањето на спиењето, но и на деновите кога речиси во целост сме се споиле со екранот.

Кога телото ќе се претвори во „замрзнат кадар“

Додека работи на компјутер или гледа во телефонот, телото многу често зазема положба што наликува на паузиран филм: минимални движења, малку подигнати рамена, вкочанет врат, стегнати мускули и напнати листови. Овој феномен сè повеќе се опишува како дигитален замор.

– Дигиталниот замор е состојба во која телото се однесува како да е под постојана, речиси незабележлива напнатост. А кога сме под стрес, автономниот нервен систем го менува тонусот на крвните садови. Ова значи дека вените не се полнат и празнат како што треба, па лошата циркулација станува хронична состојба – објаснува д-р Јоциќ.

Клиничките студии покажуваат дека стресот може да ги влоши симптомите на хронична венска инсуфициенција, бидејќи придонесува за задржување на течности, хормонален дисбаланс и воспаление. Комбинацијата од стрес и неподвижност на тој начин станува совршена формула за развој на проблеми со вените.

Седењето ги остава вените без потпора

Исто така е познато дека продолженото седење и недостатокот на физичка активност директно влијаат на протокот на крв. Мускулите на листовите и бутовите дејствуваат како пумпа што ја турка крвта кон срцето, а кога не се активираат доволно често, крвта се задржува во долните делови од телото.

– Седењето не е само статична положба. Тоа е состојба во која вените остануваат без потпора. Додадете го на тоа дигиталниот стрес, индустриската исхрана, вишокот сол и недостатокот на сон и имате совршена средина за притисокот што вените го трпат ден по ден – вели д-р Јоциќ.

Дебелината и лошата исхрана дополнително ги оптоваруваат вените со зголемување на притисокот во долниот дел од телото, како и преку воспалителниот процес што ги ослабува ѕидовите на вените. Недоволниот сон го нарушува хормоналниот баланс и влијае на задржувањето на течности, што дополнително ја комплицира состојбата.

Сите овие навики, седењето, стресот, вкочанетоста на прстите, исхраната, заморот – стануваат „записи во крвните садови“, траги што нашите вени многу добро ги паметат.

Зошто дигиталниот замор особено влијае на нозете

Нашите листови и стапала го носат товарот на статичната положба. Кога мускулите се пасивни, вените немаат поддршка за враќање на крвта во срцето, па притисокот се зголемува. Кај луѓето кои веќе имаат генетска предиспозиција, ова го забрзува појавувањето на проширени вени, оток и непријатно чувство на тежина.

– Луѓето често мислат дека проблемот е напорот. Но, денес, оние кои изгледаат најмирни се најмногу изложени на ризик, секој што седи мирно со часови. Ова е новата анатомија на современиот човек – објаснува д-р Јоциќ.

Како да се прекине циклусот на дигитален замор

Добрата вест е дека телото реагира дури и на мали промени.

– Препораките што најбрзо ја враќаат циркулацијата во „режим на живот“ вклучуваат станување и одење за кратко време на секој час, лесни вежби за листовите како што се стоење на прсти, кружење околу стапалата и помалку сол и повеќе вода во текот на денот – вели д-р Јоциќ на крајот од интервјуто за порталот eKlinika и додава:

– Дигиталниот замор е тивка закана, но и предупредување. Телото ни кажува дека му е потребна рамнотежа.

Конечно, важно е да знаеме дека нашето тело не нè казнува, туку се обидува да ни испрати порака. Вените само зборуваат јазик што долго време го занемарувавме. Тие го следат секој замор, секоја непроспиена ноќ и секој момент во кој сме се ставиле себеси на пауза.

И затоа секоја мала промена – кратко стоење, неколку движења, дополнителна чаша вода, минута одмор – е начин да му покажеме на нашето тело дека го слушаме.

Дигиталниот замор може да биде резултат на современиот живот, но грижата за себе е сè уште во наши раце. Кога ќе забавиме, кога ќе дишеме, кога ќе се сетиме дека сме важни, нашето тело го препознава тоа и реагира.