ДОЖИВЕАЛА ДЕМЕНЦИЈА НА 3 МИНУТИ И НИКОГАШ НЕ БИЛА ПОИСПЛАШЕНА Од прва рака за искуството од виртуелната симулација на болеста
Се сплеткав со копчињата на кошулата, а потоа и со пенкалото додека се обидував да напишам едноставна листа за купување, се чувствував бескорисна и исплашена, вели Сиан Ривс во текст за британски Метро откако искусила како се чувстваат заболените од деменција преку виртуелна симулација која е дизајнирана да ги реплицира симптомите. Симулаторот е дел од тренинг вежба организирана од Music for Dementia
– На три минути доживеав деменција и никогаш не сум била поисплашена. Се сплеткав со копчињата на кошулата, а потоа и со пенкалото додека се обидував да напишам едноставна листа за купување, се чувствував бескорисна и исплашена – вели Сиан Ривс во текст за британски Метро откако искусила како се чувстваат заболените од деменција преку виртуелна симулација која е дизајнирана да ги реплицира симптомите.
– Во исто време, имав болно чувство на пецкање во нозете и постојан шум во ушите – еден вид зуење, жуборење што ми го отежнуваше концентрирањето. Во тој момент, знаев како е да имаш деменција и сакав да заврши. За среќа за мене, искуството – виртуелната симулација која е дизајнирана да ги реплицира симптомите на деменција – траеше само три минути.
После тоа, можев да си одам и работите да се вратат во нормала.
Но, всушност, кога заврши, работите не се вратија целосно во нормала бидејќи се здобив со сосема ново разбирање за тоа како деменцијата може да ве натера да се чувствувате – пишува Ривс.
Симулаторот е дел од тренинг вежба организирана од Music for Dementia, чија кампања „Music Made Easy“ сака да ја подобри пристапноста до музика за луѓето што живеат со деменција.
Оваа симулација вклучува најразлична опрема: масивни ракавици што оневозможуваат правилно да ги чувствувате формите или правилно да ги држите работите, очила што го елиминираат вашиот периферен вид, бодликави влошки што симулираат болка во стапалата и слушалки што создаваат постојан шум.
– По користењето на симулаторот, останав со чувство на ужас. Се чувствував изгубено и осамено. Очајно не сакав да добијам деменција. И чувствував толку многу емпатија.
Повеќе за ова прочитајте ТУКА.