ПРИМЕР КОЈ РЕТКО СЕ СРЕЌАВА Готвач и наставник во угостителското училиште за лица со попреченост
Денес ја имам таа привилегија во исто време да ги извршувам двете работи што најмногу ме исполнуваат – да готвам и да работам со една прекрасна категорија дечиња, кои му се радуваат на животот како никој друг и за кои е само малку потребно за денот да им биде посебен, како од приказните, вели нашиот соговорник Александар Пановски, наставник во ДСУ за рехабилитација и образование „Св. Наум Охридски“.
Неодамна, на средба со Ребека (Јанковска-Ристески) и нејзиниот веќе пораснат син-првенец Маркијан, на која дојдоа после часовите на Маркијан во ДСУ за рехабилитација и образование „Св. Наум Охридски“, зборувавме главно за оние познати и нерешени проблеми со непостоење дневни центри за децата со попреченост во повеќето општини, но и за една убава вест. Таа вест беше онаа дека Маркијан има навистина прекрасен и редок класен раководител кој вистински се грижи за децата и прави за нив работи кои не мора, но сепак ги прави, онака, од срце. Станува збор за наставникот Александар Пановски-Пуцко.
Недолго потоа на ѕидот на Ребека на Фејсбук се појави уште една објава поврзана со Александар: „Наставникот Александар повторно нѐ изненади со прекрасно подготвена храна за роденденот на Маркијан. Добивме вип кетеринг сработен од срце! Тортата беше исто така негова изработка. Навистина немаме зборови за твоите заложби Александар. Пример кој ретко се среќава! Во животот на Маркијан малкумина, всушност беа само 3-4 луѓе (едукатори) кои можам да ги одвојам како човечки суштества кои сакаа да внесат сонце, радост и без да го побараме тоа од нив“.
Излезе дека станува збор за истиот Александар со кој некако не успеавме да се видиме за да направиме интервју кога тој беше дел од еден убав проект наречен „Амбрела“. Станува збор за ресторанот во ГТЦ-Скопје кој вработуваше лица со попреченост.
Целиот текст прочитајте го на порталот „Мајка и дете“.