КОГА СИТЕ ПРАВЕЛЕ АЈВАР, ТАА НАПРАВИЛА ВИНО Венера Гелебашева Крстиќ: Љубовта кон виното е наследство од татко ми
Нашата соговорничка Венера Гелебешева Крстиќ е пример дека винарството не е резервирано само за машкиот род. Напротив, денес има сè повеќе жени во светското, но и во македонското лозарство, а според нашата соговорничка речиси и да не постои винарска визба каде што нема жени енолози
Венера Гелебешева Крстиќ е познато име и лице во светот на виното, но ја запознавме лично дури откако се појави на годинешните вински салони во Скопје и во Битола со виното од својата винарија „Јостела“.
Според неа, кај нас речиси и да не постои винарска визба каде што нема жени енолози, а голем дел од нив се на водечки позиции, како главни енолози.
Во Македонија тоа последнава деценија е некако нормално, а веројатно се должи на тоа што, како што вели нашата соговорничка, жените се подобри организатори на производството, но имаат и поголем сензибилитет за виното.
Кога била тинејџерка и требало да се определи што ќе студира, како резултат на вообичаен тинејџерски бунт, наместо да го послуша татко ѝ кој бил енолог и се обидувал да ѝ ја пренесе љубовта кон виното, Венера сакала да биде нешто друго.
За среќа, бргу сфатила дека е веќе инфицирана од винскиот вирус и се запишала на Земјоделскиот факултет во Скопје, а потоа, бидејќи во тој период кај нас немало таков смер, отишла на постдипломски во Белград и таму магистрирала.
„Татко ми беше енолог во ‘Винојуг’, а потоа и во ‘Македонија вино’ и тој ми ја пренесе љубовта кон виното водејќи ме со себе на дегустации кои беа многу убави и опуштени настани на кои се запознавав со луѓето од тој свет, кои беа секогаш весели и расположени и на кои никогаш не се зборуваше за политика. Така ми влезе чивијата и после кратко ‘тинејџерско инаетење“ си го најдов својот професионален пат во светот на виното“, раскажува Венера.
Целиот текст прочитајте го на порталот „АРТ КУЈНА“.