Само Македонците ги дрочат своите изроди!

Што чекаме...? Без пориви за државничка и национална самозаштита, прифативме одбранбена стратегија која му доликува само на кутрото животно, да се преправа дека е мртво за да куртули кога се наоѓа соочено со уништувачка сила.

1,608

„Благодарност кон будалите. Да ги нема, (ние) другите не би успеале!“

Јасна е констатацијата. Прашањето е – кој е  будалата?






Читам во македонски портал ударна вест: „Единицата на АРМ Леопарди однесена на Косово и принудена да се поклони пред споменик на УЧК. Понатаму се објаснува дека  „тоа се случило во рамките на воената вежба „Дефендер“, која се одржа во Македонија, кога елитната единица на АРМ Леопарди била однесена во Косово. Настанот се случил во меморијалниот центар во местото Меја. Таму, пред војниците од АРМ се пееле песни со кои се велича УЧК, Призренската лига, настаните на Диво насеље – Куманово…

Toлку! Од никаде никакаков коментар. Демант, ич! Бар да се јавеше некој… макар, да го поздрави настанот. Не се чудам…, но не можам да ги разберам и прифатам зборовите – „однесена“, „принудена да се поклони…“ , кои не се нормален воен жаргон кога се работи за воена единица и тоа елитна, во случајов, во склоп на армијата на РМ.

Мене ми е јасно, но сепак се прашувам – кој ја „однел“, во кое својство, кои се –  „шо фара војници“, или стока биле „поклонувачите“? И… зар е можно – ако биле навистина припадници на македонска армија, така да постапат и да се однесуваат како – предавници? Заробеници? Или… нешто по мизерно од – будали!? Или, се однесувале „нормално“, во духот – „ние сме една армија…“? А, аа? Што да речеме за ова последното?

Без објаснување, настанот се препокри со молк. Можно е, како „известувач“ одново да бидам напаѓана дека ширам омраза…. без да се оспорат фактите  кои секогаш  ги истакнувам со образложено појаснување.

Повеќе пати имам предочено дека во државата Македонија, немаме македонска армија. Под диктат и интерес на НАТО за која сме само тренинг територија, со предавство од Македонци офицери, генерали и министерка  – бумбар лепешкар, главена да служи како дел од марионетската предавничка власт, нашата армија е косовизирана, или албанизирана! Под натовска команда, така „обединета“ служи за стратешката база, Бонстил – Криволак, која поради воените случувања е од особен интерес за Америка.

Дека армијата не е македонска, горделиво го потврди и „наш“ министер кој, дур ние го плаќаме и му овозможуваме да го шета светот, отворено работа против македонската држава и Македонците. Тој, албански неоначистички екстремист, ширејки ја албанската фашистичка кауза за чии преземени конкретни дејствија со трагични последици по Македонија кривично се одговара во салам држава, на јавен албанско-партиски  собир, се пофали дека „армијата работа со албански печат“! Треба додатно објаснување?

Како резултат на таа превласт, е, и последеното случувањата во здраството, каде од поодамна е изразена албанската агресисија за завладување со истото и потиснување на македонските кадри, на чие место како врз узенгии стапнуваат Албанци. Арогантниот новопечен министер, раскомотен и здивен, си го вработи зетот блиску до него… Во консултација со својот партиски шеф познат како потрчкало по странските амбасади, кој имаше чест да биде претходен министер (единствено што направи за здраството – ги окачи таблите на албански јазик на влезот од клиниката и ја пополни стручната и административната фела, со албански кадар…), продолжи да ја спроведува  партиската окупаторска политика, по теркот „кај застанав, ти продолжи…“.

Како што се одвиваат работите – тој што треба, нема мадиња да го смени! А, здраството продолжува да се уништува. Не е ни куче да однесеш… Кој не ги шетал тие ходници, нека зборува поинаку.

Така е и ќе продолжи да биде, кога надмена, кусогледа личност (какви што наредени ќутуци ги имаме во власта), се докопа до функција од која дирекно и без кочници почна да ги менува брзините на возниот ред во државата.

Само што „седна“, предупреди дека – „одлуките на министерот не се коментираат…“.

Бре мајката! Значи, што смисли, ќе оствари! Во тој ранг е и неговата објава: – „граѓаните на Косово и Албанија не се странци и ќе се лекуваат со истите цени како македонските државјани“. Неговото политичко напаствие е јасно, заедно со тврдењето дека „сме едно“ со тие комшии. Без должење – овој неписмен кицарош, оптеретен со себе и сопственото бунило, треба под итно, вака или онака – да се макне! Здраството треба да го водат  авторитетни  и способни кадри, а  не, ојлевци – дојлевци, за уши доведени од надвор да спроведуваат антидржавни партиски програми.

Истото се случува и во судството кое е комплетно растурено и блокирано, со доминација на албански партиски судии, обвинители… колку уки, повеќе неуки, а главени на најраководните места да го штитат криминалот на газдите кои ги именуваја. Пред било што да се коментира, треба секогаш да имаме на ум, дека самостојно судство може да вирее само во самостојна држава. Македонија не е самостојна држава! Таа е плен на Албанците – Апархејд! Затоа и министерот за правда кој низ работа не го осетил здивот на судството,  како партиски извршител, без правна скрупула се обиде да ги ослободи затворениците од Диво насеље, со образложение дека „тука“  биле злоставувани! Да му завидиш на дрскоста!

А, што да се рече за образованието каде намерно се „нема“ македонски учебници по историја, географија, македонски… затоа што министерот Албанец чека на Бугарите, да ја сменат образовната програма на македонските деца…? А, што чекаме ние заутените!? – Да се случи „настанот“? Треба да се каже дека за албанските деца неважи чекалната, бидејќи за нив одамна има заеднички усогласени учебници, од Косово, преку Македонија, до Албанија.

На ништо не се реагира, ниту се помислува некој да сноси одговорност за комплетниот намерен допринос за распад на системот. Македонците јаничари, третирани од Албанците како дудуци, уживаат во  самозалажувањето како можност што подолго да лешкарат под сенката на сопствената безвредност и погубност. Македонија со сѐ судбината на Македонците, ја предадоа во туги раце. Срам невиден, од нив, а повеќе од нас, кои ги трпиме и дрочиме. Што чекаме…? Без пориви за државничка и национална самозаштита, прифативме одбранбена стратегија која му доликува само на кутрото животно, да се преправа дека е мртво за да куртули кога се наоѓа соочено со уништувачка сила. А, треба да сме свесни поради самите себе дека, условите на човековата слобода лежат во неговата заложба, или способност, да ги разграничува илузиите од вистината, со исти аршини како добрината од будалштината.

Платени и поставени да спроведуваат туѓ интерес, Македонци од власта  станаа пропагандистички слуги. Облечени во црвени елеци како мајмуни,  се сложија да бидат послушници и предавници на својот род. Познато е, и во песните опеано дека Македонија и Македонците страдаале и страдаат од своите предавнички изроди: – „Плати на некои од нашите Македонци, тие ќе работат против себе“.

Е, Бога ми, тоа кај Албанците го нема! И во колку има некој таков, нема да го остават како богата наказа да се шепури меѓу нив. Тие би го ликвидирале! Тие, за  сопствената стратегија која за разлика од нас ја имаат и сложно ја бранат и развиваат, последниот касај од устата се готови да го дадат. Ќе голтаат плунка додека те гледаат како ти го јадеш и ќе те прашуваат – слатко ти е? Тие, меѓу себе знаат да дадат и да одржат „беса“! Јас, со почит им завидувам….

Како и да е! Факт е дека на големоалбанскиот налет потпомогнат од надвор, со наше аминување му дадовме можност да се престројува и да продолжи да го легализира планот, кој од стратешка точка бил и е против македонската држава, насочен за дирекно уривање на истата. Албанците во Парламентот и во клучните места во институциите на државата, ама баш ништо друго не ги инересира што е надвор од „албанското прашање“ , било во локалната самоуправа, вработувањето, школството, здраството, одбраната и последното – промените во уставот! Осилени, поради отстапките и молчењето со набиен страв?! на Македонците, отворено, како мравки раздвижени, тула по тула го градат бастионот на сопствената стратешка сепарација и тоа во  државата која безмилосно, од внатре, ја разградуваат. Тивко, невидлив  зид, од ден на ден сѐ повисоко се крева среде Македонија, пред очите на Македонците. Тоа е европскиот пат на Македонија!

Добивме одговор на прашањето – кој е тука будалата?

Чаре? Нови избори и тоа најбргу што може, додека,  како однесено по вода не го изгубиме и тоа што ни останало….од нас и нашето!

Поврзани содржини