ПРОДОЛЖЕН КОВИД Е КАКО НЕКОИ ВИДОВИ РАК Новото истражување потврди разорно дејство врз организмот

Продолжениот ковид може да влијае на квалитетот на животот на пациентите повеќе од некои видови рак и во иста мера како и Паркинсоновата болест, сугерира новото истражување.

Истражувањето спроведено од Универзитетскиот колеџ во Лондон (UCL) и Универзитетот во Ексетер го испитуваше влијанието на продолжениот ковид-19 врз животите на 3.754 лица хоспитализирани поради оваа болест.

Пациентите во истражувањето требало да одговорат на прашања во апликацијата за тоа колку долго Ковид-19 влијае на нивниот секојдневен живот и да дадат оценка од 0 до 40 за да ја покажат сериозноста на состојбата.

Утврдено е дека просечните резултати за замор се слични или полоши отколку кај пациентите со анемија поврзана со рак или тешка бубрежна болест, а резултатите за квалитетот на животот исто така биле пониски од оние со напреднат карцином.

Научниците сугерираат дека влијанието на продолжениот ковид врз секојдневните активности на пациентите е посилно отколку кај пациентите кои претрпеле мозочен удар и е споредливо со пациентите со Паркинсонова болест.

За да се дијагностицира продолжен ковид, луѓето мора да имаат континуирани симптоми 12 недели по акутната инфекција со коронавирус. Според британската национална здравствена служба, главни показатели за продолжен ковид-19 се екстремен замор, отежнато дишење, губење на чувството за мирис и болки во мускулите.

Доктор Хенри Гудфелоу од Институтот за епидемиологија и здравје на UCL, еден од водачите на истражувањето, рече дека влијанието сè уште не е целосно разбрано.

– Нашите резултати открија дека продолжениот ковид има разорно влијание врз животите на пациентите, а заморот најголемо влијание на сè, од социјалните активности до работата, обврските и одржувањето блиски односи – рече д-р Гудфелоу.

Научниците исто така изјавија дека продолжениот ковид може да има значително економско и социјално влијание. Од анкетираните во студијата, 94 отсто се на работоспособна возраст (помеѓу 18 и 65 години), од кои 51 отсто изјавиле дека не биле способни да работат барем еден ден во изминатиот месец.

– Наодите покажуваат дека заморот треба да биде важен фокус на клиничката нега и дизајнот на услугите за рехабилитација – истакна д-р Гудфелоу.

Доктор Вилијам Хенли од Медицинскиот факултет на Универзитетот во Ексетер, коавтор на студијата, рече дека итно се потребни повеќе истражувања за да се овозможи развој на услуги базирани на докази за поддршка на луѓето кои се обидуваат да се справат со оваа исцрпувачка нова состојба.