МАСЛО ОД АФИОН, СТАРО-НОВ ВОЛШЕБЕН ЛЕК Афионовото масло се враќа во македонските домови

Нашиот соговорник Роберт Коцев и неговиот партнер и пријател Александар Димитриевски, неодамна го произведоа првото и засега единствено афионово масло кај нас, кое за разлика од минатото кога било и храна и лек, сега, заради цената, се користи најмногу како лек. Ова масло е атракција во светски рамки заради долгиот список од здравствени придобивки, а пред сѐ, заради неговите антиканцерогени својства.

3,423

Двајцата партнери и кумашини кои неодамна се појавија на македонската гастрономска сцена со своето ладно цедено масло од сончоглед, неодамна го претставија и својот нов стар производ и го вратија во македонските домови и маслото од афион, првиот вид на масло кој се правел во минатото.

Разликата е во тоа што сега тие, наместо како порано, со дробење со камења што ги влечеле коњи, го направиле со помош на истата машина со која го прават и својот прв производ, ладно цеденото сончогледово масло – Био Оил за кое постарите велат дека е „оригинал шарлаган“. Шарлаган е турскиот назив за ладно цедено масло од сончогледово и афионово семе, какво што се користело во минатото во Македонија.






„Постојат записи дека афионот е едно од најстарите маслодајни растенија на светот, од пред 3-4.000 години, па и нашите претци правеле афионово масло. Афионовото семе има најцврста обвивка и е многу тешко да се здроби, па порано се правело такашто се дробело со камења што ги влечеле коњи. Се разбира, да се добие масло на овој начин е многу тешко, но во минатото немало друг избор. Тоа било користено за сите намени, како храна и како лек, но потоа се појавил сончогледот чија цена била пониска, приносите биле поголеми, а и начинот на произведување – полесен. Набрзо сончогледот станало доминантна култура, а афионот и афионовото масло биле подзаборавени. Сепак, по едно топченце од смесата од чушките, онаа која подоцна беше злоупотребувана како опијат, си чувале во секоја куќа, како аналгетик и како лек“, раскажува нашиот соговорник, радовишанецот Роберт Коцев.

Целиот текст прочитајте го на порталот „Арт кујна“.

 

Поврзани содржини