Кралицата лобирала за промена на закон за да го скрие своето приватно богатство!

Британската кралица Елизабета Втора успешно лобирала за промена на закон со цел да го скрие своето приватно богатство од јавноста, покажуваат документите кои ги откри „Гардијан“.

Преписката меѓу државните службеници и Министерството за трговија во 1970-тите, зачувана во британскиот државен архив, покажува дека приватниот адвокат на кралицата извршил притисок врз министрите да направат измени во предложениот закон, со цел да се спречи јавноста да открие во кои компании има акции.

По интервенцијата на кралицата, владата вметна клаузула во законот што овозможува ослободување од мерките за „транспарентност“ на компаниите што ги користат „шефовите на држави“, дознава „Гардијан“.

Истражувањето на весникот открива како кралското семејство користело тајна постапка во парламентот, т.н. „Согласност на кралицата“, со цел да се влијае врз формирањето на британските закони. „Согласноста на кралицата“ е услов за усвојување на закон во парламентот. Договорот, постигнат во 70-тите години на минатиот век, практично овозможи формирање на државна корпорација која служеше како параван за прикривање на приватните инвестиции и акциите на кралицата барем до 2011 година.

Документите откриени од „Гардијан“ во Државниот архив покажуваат дека „Согласноста на кралицата“ м овозможи на Елизабета Втора и нејзините адвокати да ги видат нацрт-законите кои треба да одат на гласање во парламентот и со тоа да лобираат за нивна промена.

Томас Адамс, експерт за уставно право на Универзитетот во Оксфорд, кој ги разгледал документите, вели дека тие откриваат „влијание врз законите за кои лобистите можат само да сонуваат“ и дека постоењето на постапка за „согласност“ и овозможи на кралицата „значително да влијае“ на нацрт-законите кои може да бидат штетни за неа.

„Непријатни“ последици

Документите покажуваат дека кралицата се уплашила во 1973 година дека поради нацрт-законот за транспарентност на акциите во компаниите и таа ќе биде на удар на јавноста. Како резултат на тоа, таа испратила приватен адвокат да изврши притисок врз владата да го смени.

Метју Ферер, тогашен партнер во реномираната адвокатска компанија „Фарер и Ко“, го посети тогашното Министерство за трговија и индустрија за да разговара за предложениот закон за транспарентност, кој беше подготвен од владата на премиерот Едвард Хит, со цел да ги спречи инвеститорите тајно го зголемуваат својот удел во компаниите на берзата, купувајќи акции преку компании кои служат како параван. Затоа, директорите можат да побараат номиналните акционери во нивната компанија да го објават идентитетот на нивните клиенти на барање.

На споменатата средба, Ферер ја забележал забелешката на кралицата дека законот може да ги открие нејзините приватни инвестиции во компании и предложи да биде изземена од законот.

– Разговарав со господинот Ферер – државниот службеник напиша „Ц. М. Дракер“ на 9 ноември.

– Имав впечаток дека тој, или, би рекол, неговите клиенти – се многу загрижени за опасноста од откривање на имињата на акционерите на компанијата пред нивните директори и јавноста. Тој верува дека ова е оправдано не само поради ризикот од случајно или небрежно обелоденување – продолжи Дракер – туку пред се затоа што објавувањето би имало „непријатни“ последици.

Откако беа информирани дека во случај на исклучување само на „круната“ од законот, ќе биде очигледно дека анонимните акции се на кралицата, Ферер, според преписката, „се исплаши и посочи дека треба да го сфатиме проблемот многу сериозно и предложи да ги донесеме и затоа мора да најдеме решение“.

Потоа Дракер им напиша на колегите:

– Мислам дека мора да го сториме она што го предложивте, за да ги предупредиме министрите.

„Генијален план“

Три дена подоцна, друг државен службеник Ц.В. Робертс, го сумираше проблемот во друга порака.

– Господинот Ферер не е загрижен само затоа што јавноста може да дознае за дејствијата и трансакциите поврзани со нив (затоа што тие би се појавиле во трговскиот регистар), а со тоа и заради можни контроверзии. Тој смета дека секое објавување на информации за акциите на „круната“, дури и ако е ограничено на директорите на компанијата, може да биде многу незгодно, поради опасност од протекување.

Следниот месец, владата на Хит понуди генијален план за решавање на проблемот.

– Со помош на Банката на Англија, моето министерство го донесе следното решение, кое ќе се појави во предлог-законот – напиша Џефри Хоу, министерот за трговија до колегите.

Тој предложи да се вметне клаузула во нацрт-законот што ќе и даде на власта овластување да изземе одредени компании од обврската за откривање на идентитетот на акционерите. Официјално, таа промена би имала корист за голем број богати инвеститори.

– Формално, таа категорија би служела за да се сокријат, на пример, шефовите на држави, влади, централна монетарна администрација, комитети за инвестиции и меѓународни тела формирани од владата – напиша тој.

Во пракса, само кралицата би имала корист од тој аранжман. Владата имаше намера да создаде компанија која ќе служи како параван и во која тие ќе можат да имаат удели преку инвеститори. Ова би значело дека љубопитните членови на јавноста нема да можат да утврдат кои од овие активности биле на кралицата.

Само три години подоцна, законот и клаузулата за тајност беа претворени во закон. Во февруари 1974 година, Хит свика општи избори, но новоизбраниот парламент не го донесе законот. Донесен е за време на лабуристичката влада на Харолд Вилсон во 1976 година.

Пред четири години, компанијата што служеше како параван беше затворена, а што се случи со акциите што ги држеше во име на другите, не е познато.

Бакингемската палата одби да одговори на прашањата на „Гардијан“ во врска со лобирањето на кралицата за промена на нацрт-законот и дали се користи процедурата за согласност за да се изврши притисок врз владата. Сепак, на „ВВС“ му беше кажано дека овие наводи се неточни.

Во изјавата, портпаролот на кралицата рече: – „Согласноста на кралицата“ е парламентарен процес, во кој улогата е суверена формална. Монархот секогаш дава согласност кога владата ќе го побара тоа. Се бара согласност, нацрт-законот е во согласност со конвенција, доставена до Советот на министри кој поднесува суверените.