Вилата на Лазар Колишевски буквално се распаѓа – парчосани стакла, животински измет, црвосани греди и мов (ФОТО)
До неодамна претставувала дувло на наркомани и бездомници, а сега ниту тие повеќе не се интересираат за неа, наведуваат од Здружението „Праведни и професионални“.
Го посетивме некогаш најрепрезентативниот објект во Лазарополе, меѓу народот познат како Вилата на Лазар Колишевски, сместена во најпитомиот дел од Мијачкиот крај, опкружена со бујна шума и непрегледни пасишта, изградена за престој и одмор на највисокиот државен врв. За жал денес овој осамен објект изгледа очајно, соопшти Здружението на граѓани за заштита на државниот имот „Праведни и професионални“, кое работи на проектот „Јакнење на капацитетите за добро управување и евидентирање на државниот недвижен имот“.
Како што е наведено во соопштението, според катастарските индикации, оваа државна недвижност се состои од еден објект со приземје, кат и поткровје, со корисна површина од 490 м2 во КО Лазарополе и земјиште околу објектот со вкупна површина од 393.880 м2 во место викано Ливатчиња.
„Објектот е доделен на Службата за општи и заеднички работи на Влада, со одлука од 2000 година, со која овие недвижни ствари се пренесуваат во сопственост на Службата. Записнички недвижната ствар е примопредадена во мај 2001 година. Цели деветнаесет години овој објект е оставен напуштен и некористен и буквално се распаѓа поради нашата негрижа. До неодамна претставувала дувло на наркомани и бездомници, а сега ниту тие повеќе не се интересираат за неа. Старата и рѓосана железна ограда сè уште стои како нем сведок на едно време- невреме, кога никој и ништо не е важно и достојно за почит. Влезната капија е откорната и според кажувањето на месното население стои со години откачена и вистинско чудо е како не е однесена досега. Затоа, пак, влезната врата одамна е искршена, стаклата на прозорците се парчосани и останати се само решетките на нив, кои повеќе служат за декор отколку за да спречат насилно влегување во објектот. Според тоа, без врата влезот е практично слободен за секој намерен или ненамерен посетител“, се вели во соопштението.
Најпрво, додаваат од Здружението, на приземје ќе ве пречека огромен салон од кој останале само еден полураспаднат ѕидан камин и осамени скали кои водат кон катот, со исечена ограда која сè уште се држи на своето место.
„Ако се осмелите да тргнете по скалите кон горниот кат, ќе ве пресретне уште поголемо разочарување. Од двете страни на долгиот ходник стојат пет правилно распоредени апартмани со помали простории до секој од нив што веројатно некогаш биле купатила опремени со потребните санитарии, од кои нема ни трага ни глас. Убаво осветлени со огромни двојни прозорци и со прекрасен поглед кон блиските ридови и непрегледни ливади, сега зјаат празни, покриени со пајажини, животински измет, мов и лишаи кои тука изникнале зашто човечка нога не стапнала со години. Од таваните останале само црвосани, но прилично дебели греди кои му пркосат на времето, а целиот дрвен материјал со кој некогаш биле обложени гредите исчезнал во неповрат. Меѓу огромните дупки и отвори од баџите на најгорниот кат и на поткровјето непречено ѕиркаат облаците, продира дождот и влегува секаков отпад, таложејќи се врз остатоците од уништениот и пропаднат патос“, се вели во соопштението.
Оттаму прашуваат дали некој од надлежните ќе се сети дека државата поседува ваков објект, дека треба да го заштити и да се грижи за него како за свое богатство – домаќински и одговорно, останува времето да ни покаже на сите добронамерници кои не можеме да останеме рамнодушни при вакви несекојдневни глетки.
„Очекуваниот ефект од овој проект е барем малку да се подигне јавната свест и грижата за народниот имот. Овој проект се реализира со финансиска поддршка од програмата Цивика мобилитас-програма на Швајцарската агенција за развој и соработка (СДЦ) за подршка на граѓанското оптество во Македонија, која ја спроведуваат НИРАС од Данска, Македонскиот Центар за меѓународна соработка (МЦМС) и ФЦГ од Шведска“, се вели во соопштението.
Во продолжение, погледнете ја галеријата:
