ТРУЕЊА, ИНВАЗИИ, БОМБАРДИРАЊА Ова се сите злосторства на Владимир Путин (ВИДЕО)

Руската агресија врз Украина го шокираше светот, но не требаше да биде посебно изненадување со оглед на бруталното и исполнето со криминал 22-годишното владеење на рускиот претседател Владимир Путин. Инвазијата на Украина е само последна и досега најлоша во низата злосторства извршени од неговиот режим, извршени и во Русија и во голем број други земји, во војна и во мир.

Пред десет години, за време на изборната кампања, тогашниот американски претседател Барак Обама отворено го исмеваше Мит Ромни, кој ја опиша Русија како „геополитички непријател број еден“.

– 1980-тите гледаат назад на нивната надворешна политика бидејќи Студената војна заврши пред повеќе од 20 години – му рече Обама.

Во меѓувреме, Русија ги изврши или ги врши:

– прикриена, „хибридна“ инвазија на Украина со воена и каква било друга помош за отпадничките парадржави што таа на крајот ја призна,

– окупација и нелегална анексија на Крим,

– преку своите сојузници во источна Украина урива патнички авион со европски патници,

– веројатни воени злосторства со брутално бомбардирање цивилни цели во Сирија кои се под контрола на бунтовниците,

– мешање во изборите во САД во корист на Доналд Трамп со хакирање и пропаганда против противниците,

– серија сајбер напади врз западните земји и нивните компании,

– повеќекратни атентати или обиди за атентат на европско тло, вклучително и таен воен отров – „новичок“,

– редовни провокации со блиски контакти на нивните воени авиони и бродови со западните,

– континуирано информирање и дипломатско „војување“ против западните демократии, вклучително и закани со нуклеарно оружје,

– акумулација на сили на границата и, конечно, отворена агресија врз соседната суверена држава.

Односите меѓу Западот и Москва се влошуваат со години, а речиси секоја година се чини дека никогаш не биле полоши. Студената војна некако се врати на европскиот континент, а сега на европско тло избувна отворена, тотална војна, со растечки стравувања дека може да се прелее во некаква трета светска војна.

Истрага за воени злосторства во Украина

Агресијата во секој случај е воено злосторство според меѓународното право, а Меѓународниот кривичен суд (МКС) во Хаг најави дека ќе започне истрага за можни воени злосторства извршени од Русија во Украина.

По прелиминарниот преглед на ситуацијата, главниот обвинител на МКС, Карим Кан, заклучи дека „постои разумна основа да се претпостави дека наводните воени злосторства и злосторства против човештвото биле извршени во Украина“ во настаните што доведоа до руската инвазија.

– Со оглед на ширењето на конфликтот во последните денови, сакам истрагата да ги вклучи сите нови наводни злосторства во надлежност на мојата Канцеларија, извршени од која било страна во конфликтот, во кој било дел од украинската територија – рече Кан. Меѓутоа, Русија воопшто не ја признава јурисдикцијата на МКС.

Од чеченската до грузиската војна

Војната на Русија во Украина, се разбира, не е прва откако Путин дојде на власт. Самиот почеток на неговото владеење беше означен со Втората чеченска војна (1999-2000) во која руската армија брутално го скрши вооружениот отпор на чеченските сепаратисти во оваа автономна република во рамките на Руската Федерација, со обвинувања дека таа (како чеченската страна) изврши голем број воени злосторства, вклучително и насилно бомбардирање и уништување на главниот град на Чеченија, Грозни.

Во 2008 година, Путин започна офанзива против соседна Грузија, под изговор дека ги брани руските сепаратисти во самопрогласените републики Јужна Осетија и Абхазија. Уште тогаш Русија ја обвини Грузија дека извршила геноцид врз руското малцинство на одметната територија, исто како што ја обвини земјата за геноцид во самопрогласените републики Доњецк и Луганск пред инвазијата на Украина. Во краткотрајната војна во која Русија ја победи Грузија, загинаа повеќе од 200 грузиски цивили.

Во 2014 година Русија реагираше на револуцијата во Украина, која го собори прорускиот претседател Виктор Јанукович со окупацијата и анексијата на Крим, што ОН и меѓународната заедница го прогласија за незаконско и воведоа низа санкции кон Русија како одмазда.

Соборување на холандски авион, загинаа 298 лица

Но, освен тоа, Русија од почетокот им помагаше на руските сепаратисти во Донбас, на истокот на земјата, кои прогласија отцепување од Киев и започнаа осумгодишна граѓанска војна.

На 17 јули истата година, во средината на оваа граѓанска војна, руските сепаратисти, користејќи го противвоздушниот ракетен систем Бук што им беше доставен од Русија, соборија малезиски патнички авион на летот MH17 од Амстердам до Куала Лумпур додека летал над Украина. Сите 298 патници и членови на екипажот загинаа. Холандското обвинителство покрена обвинение против тројца Руси и еден Украинец на кои сѐ уште им се суди во отсуство.

Брутално задушување на отпорот во Сирија

2015 година беше проследена со нова епизода на руското „заведување на мирот“ низ светот, кога таа се приклучи на војната во Сирија на страната на режимот на Башар ал Асад против бунтовниците и Исламската држава, која се бореше против сите други завојувани страни. И во таа војна, најкрвавата во последните дваесет години, сите страни извршија низа воени злосторства, но огромното мнозинство на цивилни жртви беа предизвикани од сириската армија и нејзините сојузници Иран и Русија, кои учествуваа во војната главно со воздушни бомбардирање.

Токму руските авиони одиграа клучна улога во целосното уништување на источниот дел на Алепо, под контрола на бунтовниците (не Исламската држава, додека терористичката фракција Ал-Нусра, поврзана со Ал Каеда, имаше минимално присуство во градот) во 2016 година.

Комисијата на ОН утврди дека двете страни извршиле воени злосторства во повеќемесечната битка за Алепо и дека руските и сириските воздушни сили убиле стотици цивили со неселективното бомбардирање. Истрагите и извештаите како онаа објавена од Атлантскиот совет или онаа објавена од Амнести интернешенел открија дека и Сирија и Русија намерно гаѓале болници на бунтовничката територија како дел од тактиката за сузбивање на вооружениот отпор и тероризирање на населението.

– Потврдуваме дека бомбардирачките операции споменати во извештајот биле насочени кон невооружени цивили. Така, руските сили ги прекршиле правилата на меѓународното хуманитарно право што го штити правото на живот. Ние експлицитно ги обвинуваме руските сили за десетици воени злосторства – соопшти сириската невладина организација во својот извештај.

Амнести интернешенел, исто така, ја обвини Русија за воени злосторства минатата година, овој пат за воздушни напади врз последната бунтовничка провинција Идлиб, и „намерни напади врз цивили и цивилни објекти како болници и училишта“. Комисијата на ОН го направи истото, која утврди дека Русите, меѓу другото, ги бомбардирале бегалскиот камп и пазарот.

Друга невладина организација со седиште во Велика Британија, Сириската опсерваторија за човекови права (SOHR), го процени бројот на жртвите од руските воздушни напади во Сирија на повеќе од 18.000, вклучувајќи 8.000 цивили.

Долга е листа на жртви на Путин

Во интервју минатата година, пред актуелната ескалација, американскиот претседател Џо Бајден го нарече Путин убиец. Путин одговори дека „тој најдобро си знае“, но Бајден јасно ја кажа вистината.

Според тоа, ова се само некои од руските новинари, опозиционери, дисиденти и дезертери кои или се докажани дека се убиени или умреле – или за малку ќе умреле – во многу невообичаени околности, откако се навредиле против режимот на Путин:

– Ана Политковскаја, новинарка која критички пишуваше за чеченската војна, беше застрелана во нејзината зграда во 2006 година.

– Александар Литвиненко, агент во бегство на руската разузнавачка служба ФСБ

– Сергеј Магнитски, даночен консултант кој откри корупциски скандал, почина во затвор во 2008 година по наводни мачења и тепања.

– Борис Березовски, олигарх кој побегна во Британија откако му се спротивстави на Путин, беше пронајден обесен во својот дом во Лондон во 2013 година.

– Борис Немцов, руски опозициски политичар, бил застрелан одзади на мостот пред Кремљ додека подготвувал извештај дека руската армија се бори на украинска територија.

– Владимир Кара-Мурза, руски опозициски политичар и активист, отруен во 2015 и 2017 година, едвај го преживеа труењето.

– Сергеј Скрипал, поранешен двоен шпион, кој исто така побегна во Британија, каде што тој и неговата ќерка беа обидени да го убијат руски воено разузнавачки агенти ГРУ со нервен агенс 2018 година во Солсбери, но преживеа,

– Алексеј Навални, опозициски политичар кој откри повеќе корупциски скандали, неколку пати беше уапсен, затворан, нападнат и осуден под сомнително обвинение, отруен од новодојденец во Сибир во 2020 година, едвај преживеа, моментално во руски затвор.

Навални бил отруен со „новичок“ (како што е потврдено од германската истрага) во август 2020 година, пред да се качи на летот за Москва од Омск, но навременото лекување му го спасило животот. По неколкумесечни лекувања во болницата во Берлин во јануари минатата година, по враќањето во Москва, тој беше уапсен, затворен, а потоа осуден на повеќе од две години во една од озлогласените руски затворски колонии гулаг, на очигледно монтиран судски процес. Таму штрајкуваше со глад дваесет дена поради немање лекарска помош.

Но, додека тој беше во притвор, неговата Фондација за борба против корупцијата објави голем извештај за наводната тајна палата на Путин на Црното Море вредна 1,4 милијарди долари, за која тој тврдеше дека е финансирана преку корупцискиот октопод на Путин.

Труење со „новичок“ среде Велика Британија

Истиот тип на воен отров беше употребен две години претходно, во март 2018 година, но во Велика Британија, тогашна членка на ЕУ. Криминалната акција на руските агенти тогаш го шокираше светот, но тоа не беше без преседан. Целта на новодојденото труење беше Сергеј Скрипал, поранешен агент на руската воена разузнавачка служба ГРУ (кој на крајот стана британски двоен шпион, пред да се пензионира) во Солсбери, Англија.

Сепак, многумина потсети на убиството на поранешниот руски разузнавач на ФСБ (наследничка на озлогласената КГБ) Александар Литвиненко со полониум, високо радиоактивна супстанца што руски агент му ја ставил во чајот, кој според интрагата на Британците, „веројатно“ лично го нарачал Путин.

Литвиненко, исто така, побегна во Британија и доби политички азил откако ги обвини своите претпоставени дека кревале во воздух станбена зграда во Москва за да ја прикажат како терористички напад на Чеченците во 1999 година, со што започнала Втората чеченска војна.

Литвиненко, исто така, ги обвини своите претпоставени дека го нарачале убиството на Борис Березовски, грузиски олигарх кој активно му помогнал на Путин да дојде на власт во 2000 година, а потоа почнал да го повикува преку неговите медиуми. А Березовски на крајот побегна во Лондон и доби политички азил, од каде отворено рече дека сака да го собори режимот на Путин со „бескрвна револуција“.

Литвиненко беше отруен со полониум и почина во 2006 година. Березовски, пак, беше пронајден обесен во неговиот дом во Лондон седум години подоцна.

Што се однесува до Скрипал, атентатот не само што не успеа, туку набрзо успешно беа идентификувани и руските агенти испратени да ја извршат ликвидацијата. И двајцата осомничени атентатори, кои се прославија со нивното урнебесно интервју во кое тврдеа дека дошле во градот Солсбери како обични туристи, беа идентификувани како агенти на руската воена разузнавачка агенција ГРУ – Анатолиј Чепига и Александар Мишкин.

 

BREAKING: Russian channel RT has aired an interview with two men they say are suspects in the #SalisburyPoisoning.

Alexander Petrov and Ruslan Boshirov said they were only in Salisbury as tourists to visit Stonehenge.

Read the full story here: https://t.co/pIhn4s7UtT pic.twitter.com/Gn1Ryx7MjE

— Sky News (@SkyNews) September 13, 2018

Скрипал и неговата ќерка го преживеале труењето со „новичок“, чија доза очигледно била премала за да ги убие доволно брзо, како и со полицаец кој бил отруен кога пристигнал на местото на злосторството, но Британката Даун Старџес починала како колатерална жртва на нападот со хемиско оружје на британска територија.

Некои имаа среќа и преживеаја, многумина не

– Понекогаш (во руските политички атентати) се случуваат неуспеси, а еден од нив седи веднаш пред вас – рече опозицискиот активист Владимир Кара-Мурза на американските сенатори во своето сведочење, откако неговите органи ненадејно откажаа двапати во две години.

Најмалку 34 новинари во Русија се убиени од доаѓањето на Путин на власт, според американскиот Комитет за заштита на новинарите и Руската фондација за заштита на Гласност. Само во 3 од овие 34 убиства биле фатени осудените сторители – можни сторители.

Последниот во низата новинари кои загинаа на начин што укажува на организирано убиство е Максим Бородин, кој во април 2018 година „падна“ низ прозорецот од својот стан на петтиот кат од станбена зграда во Екатеринбург. Непосредно пред неговата смрт, Бородин пишувал за руските воени акции и за смртта на руските платеници во Сирија.

Русија предизвика уште еден меѓународен инцидент минатата година кога ги нападна и конфискува украинските бродови кои патуваа од Азов до Црното Море, приведувајќи украински морнари, иако Азовското Море има статус на заеднички територијални води на двете земји и украинските бродови имаат целосно право пловејќи по тој пат. Морнарите на крајот беа ослободени во замена за затвореници.

Но, сето тоа сега избледува во обемот на ужасот, крвопролевањето и пустошот што Путин и го нанесе на Украина. А сите знаци сугерираат дека, за жал, најлошото допрва доаѓа.