СÈ СЕ СОВПАДНА Дали Путин тргнува во најголемиот освојувачки поход на овој век?

Сè уште не знаеме како ќе се води Вагнер во светот по Пригожин, но тоа се прашања од втор ред. Не може повеќе да грешат оние кои предвидуваат пад на руското влијание во Африка по наводниот атентат на Евгениј Пригожин. Матеуш Моравјецки, полскиот премиер, е во право што мисли дека, под директна контрола на Владимир Путин, Вагнер ќе стане уште поефикасен – и поопасен. Тој зборуваше за заканата во Источна Европа, но истото важи и на други места во светот, особено во Африка каде Вагнер ја поттикна нестабилноста, ги зајакна авторитарните режими и ги ограбува природните ресурси.

Сè уште не знаеме како Вагнер ќе биде реструктуиран или воден во светот по Пригожин, но тоа се прашања од друг ред. Најважниот факт е дека малигните политички, воени и економски активности на групата несомнено ќе продолжат. Тие се премногу вредни за Москва да ги пушти, со оглед на способноста на групата да се инфилтрира во клучните стратешки региони и да поттикне антизападно расположение. За да се види колку е ефикасно, треба само да се погледне нивното влијание врз владата на Мали, пишува The Telegraph.

Ќе најдат друг шеф

Како комерцијални оператори, ловците на Вагнер можат да ја донесат руската воена моќ на места каде што нејзината отворена употреба би била политички невозможна. Економски, оваа група е исто така клучна затоа што генерира огромни приходи за воената ризница на Кремљ од злато, дијаманти и други минерали, кои често се шверцуваат надвор од Африка за да се избегнат санкциите од Западот.

Како што напредува војната, Москва ќе треба не само да ги одржува овие активности туку и да ги прошири, а отстранувањето на Пригожин можеби помогнало да се овозможи тоа. Сега сè се собра. Човек кој стана премногу моќен е отстранет и тоа му овозможува на Путин да обезбеди поголема лојалност од африканските влади што ги држи на власт со помош на руски платеници. Тоа што на Пригожин, дури и по прекинот на пучот, му беше дозволено да се сретне со националните лидери и дипломати на минатомесечниот афро-руски самит во Санкт Петербург, доказ е колку сериозно Кремљ го сфаќа ова прашање.

Во многу случаи, африканските лидери се цврсто врзани за нивните посреднички односи со Русија, кој и да е на чело на земјите. Советникот на претседателот Фаустин-Арханж Туадер од Централноафриканската Република, која е во голема мера зависна од групата Вагнер, јасно стави до знаење дека односите со руските платеници нема да се променат по смртта на Пригожин. „Ќе најдат друг газда“, рече тој.

И навистина, работните односи ќе продолжат да ги одржуваат менаџерите на Вагнер во земјата, кои најверојатно ќе останат на своето место и покрај смртта на нивниот шеф – нивната лојалност кон сопствените плати надминува сè друго.

Можно е и „ребрендирање“.

Вагнеровите борци не се непознати за ваквите промени. Групата постојано се префрлаше од една структура во друга, како што налагаа околностите, со непробојна мрежа на подгрупи, партнерства и политички и финансиски корисници. Можеби тие би можеле да го задржат идентитетот што им станал познат на лидерите кои ги ангажирале, иако би било соодветно да се направи некаков вид „ребрендирање“, прикривање на нивните постапки и помагање да се избегнат санкциите.

Многу од компонентите на групата би можеле лесно да се вклопат во друг ентитет контролиран од Кремљ како Редут, платеничка група поврзана со руската воена разузнавачка служба ГРУ.

Кој помогна да се случи ова?

Ако ништо друго, операциите на руските платеници на африканскиот континент ќе станат уште поефикасни бидејќи средствата на Вагнер стануваат практично неограничени. Оваа растечка закана е опасен дел од многу поголем проблем за Западот, бидејќи Русија и Кина го прошируваат своето влијание во Африка и прават се што можат за да го потиснат западното влијание и економската моќ.

Велика Британија беше премногу бавна да ја препознае и да се спротивстави на стратешката закана на Вагнер и другите руски приватни армии. Санкциите се воведени, но британската влада со месеци расправаше дали да ја прогласи за терористичка организација или не. Сега западните демократии мора итно да најдат начин да се борат со оган со оган во новата руска форма на војување.