ПОБЕДИТЕ НЕ СЕ ТВОИ, ИСКУСТВАТА СЕ Еве што научил Бујар Османи од поразот на локалните избори

Постои тишина што доаѓа по поразот, тишина на која ниедна победа не може да ве научи.

Во таа тишина, конечно јасно ги слушате луѓето, гласовите, заморот што сте го криеле и сфаќате дека политиката повеќе ги наградува перформансите отколку чесноста.

Кога ја изгубив изборната трка во Чаир, тоа не беше првиот пораз во мојот живот. Јас сум хирург пред да станам политичар, а во операционата сала загубите се најтешки. Таму, одговорноста не се мери со кауч, туку со животите на луѓето.

Но, чувството на прекин, на смиреност по долг и макотрпен обид, останува исто.

Дури и таа октомвриска ноќ, кога дојдоа бројките, не почувствував ниту шок, ниту гнев, само јасност, како да е признанието што требаше да го отворам за следното поглавје.

Прва лекција: Победите не се твои, искуствата се.

Во политиката, секој успех изгледа личен сè додека не изгубите и не сфатите дека ниедна победа не е сопственост, туку заеднички плод.

Тој ги дели победите со сите; тој ги враќа поразите на себе.

Кога победив на претседателските избори меѓу Албанците минатата година, верував дека тоа признание е за мојата работа и посветеност. Но, подоцна сфатив дека луѓето нема да гласаат за поединци, туку за чувството на надеж што им го дава. И надежта, кога времето се менува, добива нова форма.

Втора лекција: Тишината не е загуба, туку размислување.

По изборите не дадов изјава, не прашав за моите причини. Ја избирам тишината, за да слушнам подлабоко и да видам појасно.
Немаше потреба од објаснувања; понекогаш тишината зборува појасно од кој било збор.

Затоа што има моменти кога не треба да зборуваш за да разбереш. Лидерството не се мери според тоа колку луѓе слушаат, туку според нивната подготвеност да се слушаат себеси.

Трета лекција: Губењето е доказ и преиспитување на мотивите.

Кога аплаузот ќе престане, остануваат само вистинските односи и вредности. Тогаш разбирате кој стои до вас, затоа што ги делите истите принципи и вредности, а не интересите.

Кога вашиот мотив е служба, а не интерес, загубата станува прочистување, а не казна.
Ви помага да гледате појасно и да ги преиспитате вашите приоритети.

Лекција 4: Новите почетоци се благослов.

Се вратив на операциите не за да избегам од политиката, туку за да ја вратам рамнотежата. Во операционата сала нема вртење, нема публика, има работа, концентрација и одговорност. Таму го најдов мирот што ми недостасуваше.

Лидерството не зависи од позицијата, туку од ставот.
Кога се враќам дома на крајот од денот, сфаќам дека вистинската тежина на важноста не се мери со гласови, туку со мирот што им го носи на вашите луѓе!

Заклучна мисла:

Губењето не е крај, тоа е рекалибрација на насоката.
Ве учи и ви дава уште повеќе трпение, емпатија и нова амбиција: не да се искачувате, туку да градите.

Ако победата ви кажува што можете да направите, губењето ви кажува кои сте.

Денес верувам дека е повредно да останете смирени и искрени по пораз отколку да победувате гласно. Затоа што аплаузот трае кратко, но начинот на кој ја одржувате јасноста на целта останува ваше наследство.

И по таа тишина доаѓа време повторно да се зборува, не за функција, туку за идеја; не за титула, туку за наследство.

Не сум повлечен; рекалибриран сум.

Јас сум тука, со повеќе искуство, повеќе смиреност и поголема убеденост дека вистинскиот пат не е оној што ве крева привремено, туку оној што ве држи на правиот пат засекогаш.

(Фејсбук статус на Бујар Османи)