Новиот српски патријарх е рокер во душа!
Оние кои ја создаваат оваа музика се обидуваат да веруваат во Господ, не можат да не го зборуваат тој искрен јазик на исповед, веројатно несвесно - заклучи Порфириј.
Новоизбраниот патријарх Порфириј е долгогодишен пријател на Зоран Костиќ – Цане, фронтменот на „Партибрејкерс“.
По објавувањето на седмиот студиски албум на „Партибрејкерс“ со наслов „Слобода или ништо“ во 2007 година, гости во емисијата „Агапе“ беа фронтменот Зоран Костиќ – Цане, но и неговиот долгогодишен пријател епископот Порфириј – сегашниот новоизбран патријарх кој често го нарекуваа „рок владика“ поради неговата љубов кон музиката.
На тема „рокенрол и христијанство“, тие разговараа во врска со текстовите на новите песни на „Партибрејкерс“ и самиот наслов на албумот – слобода или ништо.
– Се познаваме подолго време, но јас не сум критичар на рокенрол музика или која било друга, така што мојот став или мислење не се релевантни тука, ниту, пак, е нашата врска, како врска со сите луѓе кои доаѓаат во црква или манастир, засновани врз професиите со кои се занимаваат луѓето – рече на почетокот на Порфириј, а потоа опиша што значи уметноста на музиката за него и за музичарот како уметник што создава.
– Секако, музиката е дел од уметноста воопшто и затоа е блиска до секоја личност. Како што вели Цане, уметноста мора да биде потрага по вистината. Како по правило, уметноста има и димензија да ја бележи реалноста во која живее уметникот во дадено време, односно добрите и лошите страни на реалноста во која се наоѓа. За жал, во реалноста, многу повеќе погледи се скоро според правилото на грдите работи ако примениме некоја математичка логика – истакна тогашниот владика и додаде:
– Но, уметник, музичар, не е едноставно фотограф и некој што ја фотографира само реалноста во која се наоѓа. Уметникот запишува кои се проблемите, искушенијата, крстот и времето и просторот без пат во кој живее, но уметникот е токму затоа што сака да види нова, поинаква и подобра реалност, а станува збор за таа реалност, во мојата скромно чувство, дека зборуваат песните што ги пее.
За Цане, тој истакна дека тој е личност која „дејствува, зборува и живее врз основа на својата вера“ и дека потоа се нарекува „исповед“.
– Оние кои ја создаваат оваа музика се обидуваат да веруваат во Господ, не можат да не го зборуваат тој искрен јазик на исповед, веројатно несвесно – заклучи Порфириј.