НИКОЈ НИКОГО НЕ ТЕПА, А СЕПАК Е НАСИЛСТВО! За психолошкото киднапирање на децата познато како отуѓување
Отуѓувањето на децата е најсуровиот облик на семејно насилство. Родителот што отуѓува е насилник, детето е оружје или алатка за казнување на другиот родител – таргетираниот родител. Значи, детето и таргетираниот родител се овде жртви на тешка и подмолна форма на психичко насилство.
Отуѓувањето на децата е онаа појава кога детето одбива контакт со еден од родителите, а поради манипулација од страна на другиот родител, на пример, постојано кажување многу грди приказни за другиот родител.
Отуѓувањето најчесто се случува при развод, а може да се случи и во семејство каде што родителите не се разведуваат. Родителот со кој детето одбива контакт стручно се нарекува таргетиран родител, а родителот кој го поттикнува детето против другиот родител се нарекува стручно родител алиенатор или отуѓувач.
Родителот што отуѓува може да користи различни тактики. На пр. мајката може да ѝ каже на ќерката дека таткото е многу лош и дека го растурил семејството, нашол друга жена, дека ги оставил на цедило и дека таткото воопшто не ја сака и не ѝ се јавува, додека во реалноста таткото ја повикува мајката за да се обиде да ја добие ќерката на телефон, но мајката одбива да дозволи контакт на нејзиниот поранешен сопруг со детето. Децата подеднакво ги отуѓуваат и мајките и татковците. Во главата на детето се создава конфликт и детето разбира дека колку помалку контакти има со таргетираниот родител, толку повеќе ќе ја обезбеди љубовта на родителот што отуѓува.
Целиот текст прочитајте го на „Мајка и дете“.