МИСТЕРИОЗНА ПЕШТЕРА ЈА КРИЕ ТАЈНАТА НА НЕАНДЕРТАЛЦИТЕ Археолозите пронајдоа комора во која никој не влегол 40.000 години

Во 2012 година, експертите започнаа со истражување на пештерата Вангард, дел од комплексот Горам, со цел да се утврдат неговите вистински димензии и дали има простории и премини што се затворени со песок.

1,183

Археолозите пронашле просторија во комплексната пештера Горам, која била затворена најмалку 40.000 години.

Истражувачите кои го проучуваат системот на пештери во Гибралтар пронајдоа нова комора која е затворена најмалку 40.000 години и која може да фрли нова светлина врз културата и обичаите на неандерталците кои живееле во оваа област со векови.






Во 2012 година, експертите започнаа со истражување на пештерата Вангард, дел од комплексот Горам, со цел да се утврдат неговите вистински димензии и дали има простории и премини што се затворени со песок.

Минатиот месец, тим предводен од професорот Клајв Финлејсон, еволутивен биолог кој е директор на Националниот музеј на Гибралтар, наиде на пукнатина. Кога ја прошириле, откриле соба висока 13 метри со сталактити што виселе од таванот и искршени камени завеси кои би можеле да бидат сведоштво за древниот земјотрес.

– Собата е прилично неверојатна. На некој начин, ова може да се спореди со откривањето на гробот на Тутанкамон. Влегувате во простор во кој никој не влегол 40.000 години. Тоа е целосно отрезнувачко – рече Финлејсон за Гардијан.

Расфрлани низ собата се бедрената коска на рис, ’рбетот на точкеста хиена и голема коска од крилјата на мршојадец.

– Нешто ги донесе овие суштества овде пред многу години. Најдовме шест или седум примери на гребнатинки што со канџите ги направија на sидовите на пештерата. Тие гребнатини изгледаат како канџи од мечка, а ние имаме остатоци од мечки во пештерата, но ми изгледаат релативно мали. Се прашувам дали рисот чија коска најдовме дека е тој што ги изгребал ѕидовите – вели Финлејсон.

Иако коските, на кои нема гребнатини или исеченици кои би биле резултат на човечка интервенција, се сами по себе интересни, тимот го пронашол и оклопот на месојадниот полжав, што побуди возбудливи теории.

– Тој дел од пештерата денес е околу 20 метри надморска височина, па очигледно е дека некој ја однел таму пред околу 40.000 години. Тоа е навестување дека луѓето биле тука – рече професорот.

На друго место во пештерите, тимот пронајде докази дека неандерталците живееле тука во еден момент, од огништа и камени алатки до остатоци од убиени животни, како што се елени, кози, фоки и делфини. Пред четири години, експертите го најдоа млечниот заб на четиригодишниот неандерталец во област што често ја посетуваа хиените.

– Сè уште бараме, но на ова ниво нема траги од неандерталци, па мислиме дека хиените го зграпчиле детето и го убиле, а потоа го одвлечкале до овој дел од пештерата. Сега се обидуваме да утврдиме дали има нешто лево од тоа дете – рече Финлејсон.

Тимот, кој продолжи да ги истражува пештерите, се надева дека тие може да наидат на страничните простории на новата просторија, а можеби и на стариот гроб.

– Една од работите што ги најдовме на многу нивоа на оваа пештера е доказ дека луѓето живееле овде – остатоци од пожари и така натаму. Сега шпекулирам, но сè уште не најдовме место за закопување. И бидејќи ние веќе шпекулираме, просторијата на дното на пештерата би била добра. Ова е целосна шпекулација, но, реално, вие не закопувате луѓе во вашата кујна или дневна соба – рече професорот.

Планирано е понатамошно ископување и истражување на пештерата, но експертите сега веруваат дека новооткриената област може да им даде нови информации за општеството на „медитерански неандерталци“.

– Овие пештери ни дадоа многу информации за однесувањето на овие луѓе. И наместо старото верување дека тие биле сурови суштества, слични на мајмуни, сега гледаме дека тие биле луѓе, способни за повеќето работи што ги прават модерните луѓе сега. Дури и нивните гени преживеаја – рече тој.

За професорот, потрагата е малку повеќе од наоѓање скелет. Целта е да се открие кои биле неандерталците, како живееле, како умреле и како преживеале.

– Горд сум што можам да кажам дека сум тестиран и дека имам повеќе од два проценти на неандерталц во мојата ДНК. Ова е показател дека тие никогаш нема да исчезнат, бидејќи има мал процент од нив во секој од нас – вели Финлејсон.

Поврзани содржини