Кој тоа заговара технократски ковид-фашизам?

Сите нешто заговараат кривична , прекршочна , ваква-таква одговорност , казни за сите оние кои не почитувале мерки, „го негирале постоењето на вирусот” ( дали навистина тоа негираат повеќемина, или тоа што вирусот се преставува за тоа што не е?) , па за „ширење дезинформации “ ( дали навистина е тоа, дали секогаш е свесно и намерно , или неретко е проблематизирање и скептицизам за диспропорционалноста во реакцијата и мерките?), ама што правиме со следново:

Кои сѐ политички и правни квалификации и санкции се релевантни, неретко за лица со позиција или професија која во/со себе вклучува јавни овластувања, има карактер на јавен сервис или друг облик на уставно определена улога , функција, овластувања и моќ со цел на оживотворување на уставниот поредок , сосе и во однос на слободите и правата на граѓанството, а кои експлицитно , јасно, недвосмислено, сериозно и реално заговараат, повикуваат и/или практикуваат:

1. „Во пандемија Уставот не важи , треба да се суспендира“;

2. „Во пандемија не важат човекови права (а ниту граѓански/државјански, дефинитивно се мисли и на нив), а „нивните евентуални повреди ќе се разгледуваат по завршување на пандемијата (?!?!)”, откога ќе бидат сторени, најверојатно мислат и на оние кои нема да може да се вратат, корегираат, компензираат, а по природата на нештата и нанесената (неповратна!) штета (цинизмот е со сета намера!);

3. Варијација и/ли дополнување на ова под бр. 2 е „Пандемијата е како војна, не важи правото”, иако изгледа на заговарач(к)ите не им е познато дека војната е правно регулирана , ударно со т.н Хашко право и со т.н Женевско право, а повредите и санкциите се едни од највисокопозиционираните во правната хиерархија. И да, со бајаги набилдана правна пракса , по државите и меѓународно, и со бајаги ефектива во однос на начините, методите и средствата на војување , како и во однос на меѓусебниот третман на завојуваните страни;

4. Собранието (кое единствено, заедно со Претседателот, е директно избрано од нас за да одлучува за нас), ма и политичарите воопшто и топтан , не требало, ма не би смеело воопшто да одлучуваат за „правилата и мерките“, и кога се општи за сите, камоли кога се за конкретни поединци и правни лица. Не, не, за сето тоа треба исклучиво монопол да имаат “ здравствените власти” , и тоа само оние специјализирани за вируси и сѐ деривативно од тоа, и кои се прикажуваат во јавноста за едногласни, сезнајни, семоќни, совршени, пратеници и пророци на самиот Господ Бог, овојпат во форма на лаицизиран и секуларен „Бог на науката”, а кој треба да биде следен како догма од највисок ред , без поговор, прашање, дилема, предизвик, тестирање , алтернатива , емпириски индикатори и проверки и без сето она другото што е вообичаено и типично за вистинската наука и знаење, а дефинитивно никако избалансирани со други тестови, други нормативни и регулативни императиви и обзири за Животот и за човековото животворно и смисловно битисување. Филозофски, правни, етички, економски, ментално-емотивни, естетски , спиритуални, а богами и елементарни биолошки законитости и функции почнуваат да се негираат, како човек дише и зборува , на пример, и колку временски може и тоа да им се негира на луѓето. Сето тоа е врвна анатема и бласфемија за која мора „кривично да се одговара“, а како минимум, линчување јавно на секој еретик по социјални платформи, секако чисто за загревање за тоа што допрва може да следи. Затоа, без никакво сомневање и за секој еретик другото, нели, за сите економски , правни , психолошко-психијатриски аспекти , за сите други здравствени аспекти, ма сѐ друго познато како знаење, наука, искуство, вештина и занает , ма за сѐ покриено со сите други природни, општествени и социјални науки и експертизи , и со јасна импликација дека сите овие други облици на експертиза, исто така , се суспендираат како нерелевантни, ма како „лажни пророци“ кои тераат на застранување . За граѓанството како суверен ич муабет да не правиме, за негово добро е сето тоа рамнење со нула и претворање во безгласна буква, нешто демек слично како убивање со гушење од премногу љубов и грижа;

5. Варијација под бр.4 се барањата за елиминирање на избраната и институционализирана опозицијата, опозицијата воопшто , сосе одземање или ограничување на слободата на говорот, во најекстензивна форма и надвор од сите воспоставени правни правила , правни стандарди и правни пракси за тоа пред – ковид. Сето тоа е невиден луксуз и вишок. Да, дефинитивно, да се елиминира или сведе ептен, ептен на декор, кој како и граѓанството ништо не смее да се прашува, ништо не смее да каже, за ништо да се консултира, камоли да влијае и да учествува во одлучувањето. Индикативно, (право)судството воопшто не се ни спомнува, најверојатно се смета дека самоабдицирало, а по екстензија, и самото граѓанство да адресира за сѐ ова натаму т.е во тој институционален правец , како што сѐ почесто гледаме од споредбеното искуство.

Со други зборови, можна ли е една контраофанзива (политичка, правна, културна) ПРОТИВ оние кои веќе најотворено , недвосмислено , ептен апла и на ачик, повикуваат, заговараат или веќе практикуваат, со оглед на моќта и влијанието што ги имаат и/ли се подразбираат:

а) укинување/суспендирање/умртвување на уставниот поредок во неговата целосност;

б) целосно или делумно одземање и/или ограничување граѓански и човекови слободи и права надвор од правните рамки за тоа „оти човекови права не важат во пандемија (?!)“;

в) укинување на изборната односно парламентарната демократија, на парламентарната и на институционализираната опозиција , на таа во рамки на политичкиот плурализам, како и на слободата на говорот и другите сателит слободи и права.

Севкупно, да им се зголемуваат влоговите, цената и трошокот, заради експлицитното, недвосмисленото сериозното, конкретизираното и реалното заговарање ( во одредени случаи и практикувањето на технократски ковид -фашизам и сѐ што каузално истиот го предизвикува како патологизација на државата , општеството и индивидуалното граѓанство! Ова што се тера по сите горенаведени линии е заговарање на нов облик фашизоидност или фашизам , несомнено екстремен облик и варијација на технократски авторитаризам, дури и ако и кога го заговараат како „привремен“, со логика на “сексање до пола” или варијација на таа и таква тематика и логика ( ем се сексаш, ем си „сексуално невин”).

А богами, треба дебело да се потсетат и дека правото и правната пракса имаат солидна граѓа за потпирање за да се адресира сето ова, и по аналогија на други вакви матрици (сѐ е исто, каузата се менува, таргетираните и таргетираното се различни ), а и сѐ другото што им е на располагање на горенаведените таргетирани, секако заради справување , и тоа по сите нишани на владеење на правото во контекст на либерално -демократски правен поредок и држава, сосе и лепеза санкции, сосе и за превенирање на нанесување на конкретна штета или за компензирање и/или санкционирање за веќе нанесена. Инаку , скраја, ако дојде дотаму, па да мора да преминеме во една друга „пандемија„ попозната како „природна состојба“, и тогаш можеби ќе добијат и бајаги брутализирана практична лекција и илустрација што точно заговараат и накаде ја тераат. Ги уверувам, ќе го бараат Правото со боринче, со крикови и со молби до Севишниот, ма што сѐ не, скраја да стигне работата дотаму, макар и во една минимализирана форма, а не дека нема и споредбени современи примери за тоа, или пак како лекции од историјата, сосе и баш кога е за разно-разни епидемии и пандемии, но овојпат како индуцирана масовна себеповреда.

Да си немате дилема – тоа за „кога ќе помине , тогаш ќе гледаме дали има повреди и штети “, сосе и најапла за слободи и на права на граѓанството, сето составено од живи и конкретни индивидуи , е активно заговарање и поддршка на нанесување токму на такви повреди и на такви штети , без криење , иако ѓомити рационализирано и јавно оправдувано со „нема човекови права во пандемија“ (алооо, тоа ни најгрозни диктатори во 21 век така апла не викаат, напротив, убедуваат во спротивното!). Ако веќе апла си се кажува , без криење , треба ли сѐ другото и следното да се (на)црта?! Впрочем, имаме и искуство од пролетните месеци , но изгледа не наиде на многу отпор, правен и друг предизвик , и сега си се раскрилува и раскрилува .

И, конечно, не, не се залажувајте, за разлика од природните вируси кои се најпрости и немислечки форми на жив свет , без некоја агенда и поента, без интереси, идеологии и вредносни матрици , овие се обратно од тоа. Имено , ептен свесни и мислечки, а со тоа и далеку, далеку пожилави и поопасни, и бајаги подолготрајни, а и со такви апетити. Тоа што не се кријат веќе во однос на што точно заговараат треба ептен, ептен да ве загрижува , и ептен , ептен да ве држи будни, претпазливи , со активирање и мобилизирање на сите и севкупни слободарски и либерално-демократски политички бели крвни зрнца што ги имате. Не, не може веќе да се оправдува и припишува (за мене лично, ниту претходно, само на лично ниво за разбирање, но дефинитивно не како политички став и нарација кои јавно може и треба да се заговараат и да кројат политики и право) на тоа дека се наводно навлечени на афект и на страв, ниту се само склони кон паничарење или хипохондрија, ниту се само склони кон некаква екстремно непропорционална драматизација, ниту е сето тоа само криење и бегање од одговорност за други предегзистентни или актуелни пропусти во однос на здравствениот систем и состојбите на индивидуалното и јавното здравје, системски и секакви други , секако на штета на граѓанството – не, многу, многу повеќе е од сето тоа. И тоа бајаги прозаично и предвидливо, како прашање на опортунитет кој вирусот го даде на сериозни авторитарни матрици кои претходно се билдаа (некои ќе речат , од Постмодерната), а некаде, како кај нас, на пример ,и претходно присутни и жилави, но закопани како општествени и изрезилени талози, а кои не можеа да дојдат баш до израз , и секако сега заради добиениот опортунитет си тераат до каде може да се оди, што сѐ може да помине “во име на борбата со вирусот”, сето тоа олеснето со копи-пејст во време на социјални мрежи и „глобалното село” и со индуцирање масовна општествена , политичка и индивидуална психоза.

И не, нема да заминат со матрицата им, заедно со короната и со ковид -19, ако им дозволиме да го метастазираат и патологизираат системот, сета држава, општеството, секоја индивидуа, се што ни е мило и драго. Како што велат по нивното им мило и драго, ТОА и ОНИ би станале нашето „ново нормално“.

(ФБ статус на авторката)