Етнобелег

РЕПРИНТ (Објавено во „Дневник“ на 05.10.2000 година)

Пред де­се­ти­на го­ди­ни (уш­те бев­ме СФРЈ) пре­ку сред­ства­та за јав­но ин­фор­ми­ра­ње бев под­нел “Отво­ре­на кри­вич­на при­ја­ва” про­тив Сло­бо­дан Ми­ло­ше­виќ, први­от чо­век на Срби­ја, кој во то­а вре­ме бе­ше на врвот од сво­ја­та по­пу­лар­ност. На овој мој дон­ки­хо­тов­ски гес­т на вер­нос­т спре­ма иде­а­лот на прав­на­та држа­ва осо­бе­но му се ра­ду­ва­ше еден ле­кар што се­ко­ја не­де­ла го сре­ќа­вав на врвот на Вод­но. Не сум во сос­тој­ба да ги опи­ша­м си­те “чет­ки” што ми ги уди­ра­ше чо­ве­ков по тој по­вод. От­по­сле сфа­тив де­ка при­чи­на за не­го­ва­та ра­дос­т не би­ла мо­ја­та “гра­ѓан­ска храб­рост”, ту­ку не­го­ва­та па­то­лош­ка ом­ра­за про­тив Ср­би­те. (Док­то­рот, осо­бе­но под­на­пи­ен, има­ше оби­чај нос­тал­гич­но да бла­да по мај­ка Бол­га­ри­ја!)

Ед­на не­де­ла, име­но, док­то­ров, по­себ­но ќе­и­ф­ли­сан, фа­ти пред сво­и­те при­ја­те­ли (во мо­е при­сус­тво) да фан­та­зи­ра ка­ко, ко­га не­го­ва­та пар­ти­ја (да не ре­ча­м ко­ја) ќе дој­де­ла на власт, “си­те они­е ѓу­бри­ња со -иќ во пре­зи­ме­то” ќе би­ле исе­ле­ни од Ма­ке­до­ни­ја (ка­ко и 1941, впро­чем). На­м­ќор­ски го пот­се­тив де­ка ти­е за­мис­ли ги из­ла­га пред чо­век што и са­ми­от има “иќ” во пре­зи­ме­то, а тој (за­бо­ра­вај­ќи на сво­е­то оду­ше­ву­ва­ње од мо­ја­та туж­ба про­тив срп­ски­от вожд), со ис­кре­нос­т на по­лу-иди­от ми се об­ра­ти со пи­ја­на насмев­ка: “За вас, про­фе­со­ре, под­гот­ву­ва­ме по­се­бен кон­теј­нер!”.

Со мен­та­ли­те­тот на лу­ѓе­то што има­ат па­то­лош­ка авер­зи­ја спре­ма они­е на “иќ” во пре­зи­ме­то се сре­ќа­ва­м и во ано­ним­ни­те писма што по­не­ко­гаш ми ги пи­шу­ва­ат при­пад­ни­ци­те на док­то­ро­ва­та пар­ти­ја. Та­ка, пред не­кој ден ми се ја­ви еден нез­на­ен ју­нак, па, на­ре­ку­вај­ќи ме “го­ве­до чет­нич­ко”, ми по­ра­ча (на­ве­ду­ва­м без поправ­ки): “Имаш сре­ќа што жи­ве­еш во Ма­ке­до­ни­ја, да си слу­чај­но во Хрват­ска они би ти ја ски­на­ле гла­ва­та пе­дер­ска пе­де­ру срп­ски. А знај де­ка и ов­де за ско­ро вре­ме не­ма да мо­жиш да ше­таш сло­бод­но”.

Не ме из­не­на­ду­ва прем­но­гу фа­ши­зо­ид­нос­та на дол­ни­те сло­е­ви од док­то­ро­ва­та пар­ти­ја. То­а не е ма­ке­дон­ски фе­но­мен. Си­те без­на­деж­но мар­ги­на­ли­зи­ра­ни лу­ѓе на све­тот (и во Гер­ма­ни­ја и во Франци­ја и во Аме­ри­ка) по­се­га­ат по вол­шеб­ни­от лек на ксе­но­фо­би­ја­та: за сѐ што им се слу­чу­ва ви­нов­ни се дој­денци­те (во Гер­ма­ни­ја на Хит­лер – Евре­и­те, во де­неш­на Гер­ма­ни­ја – пред сѐ Тур­ци­те, во Аме­ри­ка – Црнци­те)! Ду­ри и ако не се дој­денци (ка­ко ме­не). На­ши­те до­маш­ни фа­шис­то­и­ди се па­ла­т на они­е со “иќ” во пре­зи­ме­то. Ги драз­ни ка­ко цр­ве­на­та бо­ја би­кот. За­лу­до е на овој сој да му до­ка­жу­ваш де­ка си Ма­ке­до­не­ц (пра­ша­ње е да­ли и са­ми­те зна­ат што се)! Ти за нив ос­та­ну­ваш по­и­на­ков, ту­ѓи­нец. А тие, са­мо за­то­а што пре­зи­ме­то слу­чај­но им зав­ршу­ва на “ов” или “ски”, има­ат при­чи­на ба­ре­м во неш­то да се чув­ству­ва­ат су­пе­ри­ор­ни над те­бе.

Целата колумна прочитајте ја на следниот ЛИНК.

***

Сакате да продолжите со читањето на останатите 319 колумни? Обезбедете си примерок!
Оваа колумна е само една 319-те издадени во збирката наречена едноставно „Колумни“. Оваа книга, како и сите останати во издание на Фондацијата Ѓорѓи Марјановиќ, не се продаваат на „традиционален“ начин. туку се добиваат како благодарност за вашата донација. Финансиските средства обезбедени од донациите ќе бидат употребени за помош при школување и вработување на деца без родители, што е една од стратешките определби на Фондацијата.

Инструкции за нарачување За да ја добиете оваа книга, кликнете на копчето Донирај на следниот ЛИНК и во полето за забелешка наведете ја адресата на која сакате да ви биде доставена книгата. Донирајте износ по Ваш избор во Фондот за школување на Фондацијата Ѓорѓи Марјановиќ, а книгите заедно со автограм од авторот ќе Ви бидат доставени на Вашата домашна адреса. Забелешка: Можете да донирате износ по Ваш избор, но не помал од 1500 ден + поштарина. Поштарината за испорака во Македонија изнесува 130 денари. За испорака надвор од Македонија, контактирајте ја Фондацијата претходно.