Јадранка Косор: Очувот ми се пикна в кревет кога имав 15 години

Поранешната премиерка на Хрватска и претседателка на ХДЗ, Јадранка Косор, објави мемоарско-биографска книга „Премиерка“ во која пишува како очувот ја тепал нејзината мајка, а се обидел и сексуално да ја злоупотреби Косор кога имала 15 години.

Нејзиниот очув ѝ влегол во кревет кога биле сами во куќата. Таа се разбудила со неговата рака на бутот. Ја допирал и ја молел да му прости сè. Барал од неа да го нарекува „тато“, го викала тато затоа што била добра ќерка.

-Го исфрлив, ги повикав баба ми и мајка ми, кои беа надвор од Липик. Имав голема поддршка од баба ми, која не покажа многу емоции. Таа беше претежно Германка, нејзиното воспитување беше многу строго. На четиригодишна возраст, имав свои мали рингли за готвење и тави во кои готвев и печев со баба ми. Јас ги перев алиштата, ги исплакнував цревата во ладна вода во кланицата. Сите беа воодушевени – толку мало дете го прави тоа, а бабата велеше – пуштете ја, дозволете ја да научи како да командува. Мојот збор брзо стана последен во куќата. Всушност, не можев да дочекам да дојдам во Загреб да студирам затоа што никој таму не знаеше дали имам татко или не – вели Косор.

„Токму овој кукавица се враќаше од лов со крвави птици и зајаци, а еден ден ја уби и мојата сакана кучка Лола, од која инаку се плашеше“, пишува Косор.

Очувот ја тепал нејзината мајка безмилосно, а таа криела од нејзината мајка, но … ништо ново во селото Липик! Бидејќи и нејзината баба била жртва на нејзиниот дедо, кој исто така ја тепал сè додека не исчезнал засекогаш во Америка. Јадранка му пишувала писма на нејзиниот вистински татко, кој не сакал да знае за ќерка си до неговата смрт.

Косор пишува дека нејзината мајка честопати одела на работа како учителка во облеката на нејзиниот татко, кој бил патолошки љубоморен и не ѝ дозволувал да носи фустан.

– Не ми е лесно да зборувам за тоа, но јас мислев дека треба да пишувам за тоа – изјави Косор за „Јутарњи лист“, истакнувајќи дека напишала книга за жени, сами жени, разведени жени, несреќни жени.

Сепак, во едно интервју, Косор вели дека тоа не била нејзината прва идеја.

– Кога започнав да ја пишувам книгата, пред три години, сакав да напишам само за најважното нешто што го направив во политиката, како премиер, а тоа е деблокирање на преговорите за ЕУ ​​и потпишување на Договорот за пристап. Но, подоцна, тоа се смени, така што по наговор на мојот син, оваа книга доби повеќе лична белешка.

– Додека пишував за тоа, понекогаш се свртував назад. Мојот син ме охрабри да го сторам тоа. Тој ги слушаше тие приказни за моето семејство. Кога ја најдов вистинската форма, ја завршив книгата за девет-десет месеци. И кога го завршив тоа, задоволна, сфатив дека моите искуства од подоцнежните настани, тага, вознемиреност… ги имаат своите корени во детството – вели таа.

Косор зборува за растењето без татко, за кого се зборувало само еднаш во нејзиниот дом и тоа кога нејзината мајка се обидела да добие алиментација. Тогаш татко ѝ се појавил на суд со двајца адвокати, а мајка ѝ кога го видела тоа, се откажала. Косор се надевала дека татко ѝ еден ден ќе се врати во нејзиниот живот.

– Не престанав да верувам. Сепак, јас бев шокирана кога новинарите кои дојдоа во Чаковец, каде што живееше тој, откако станав премиерка, не сакаше да каже ништо за мене – вели Косор.

Политичарката откри зошто сега решила да пишува за нејзиниот приватен живот, кој секогаш го чувала „под клуч“.

– Мислам дека Хрватска нема да има премиерка уште долго време и мислам дека е добро што го опишав животот што го зајакна мојот борбен дух и тврдоглавост. Јас се докажував цел живот. Најдобар студент, дописник на „Вечерњи“ веќе како средношколец, направив сто работи одеднаш, само за да покажам дека не пропуштам ништо. На крајот, повторно бев единствено дете во класот без татко. Не пишувам многу лесно, но ја напишав таа приказна за татко ми и не сменив скоро ништо. Може да се каже дека тоа беше еден вид психотерапија – вели Косор.

Косор се осврнува и на позицијата на жените на Балканот:

„Жените сè уште се гледаат како украс на демократијата. Кој политичар во Хрватска денес е релевантен, силен и влијателен? Нема. Кога влегов во политика, таму беа Љерка Минтас-Ходак, Весна Пусиќ, Савка Дабчевиќ-Кучар, Љубица Лалиќ … И тие не се занимаваа само со социјални теми и семејството, туку со политички теми“.