Со сила убавина не бидува

РЕПРИНТ (Објавено во „Дневник“ на 05.08.1998 година)

Пред не­кој ден, спро­ти Илин­ден, слат­ко се из­насме­ав на еден ви­ц што рас­ка­жу­ва кол­ку мно­гу се из­ра­ду­вал еден пен­зи­о­нер ко­га дознал де­ка го­ди­на­ва, во прва­та не­де­ла на ав­густ, не­ма да се ра­бо­ти во по­не­дел­ни­к со ог­лед на то­а што праз­ни­кот се па­ѓа во ви­кен­дот. Уни­вер­зи­тет­ски­те про­фе­со­ри, ба­ре­м ле­те, мно­гу ли­ча­т на пен­зи­о­не­ри­те: има­ат бес­ко­неч­но дол­ги фе­рии, во ко­и не­де­ли­те не се раз­ли­ку­ва­ат мно­гу од ра­бот­ни­те де­но­ви. Осо­бе­но го­ди­на­ва!

По не­ми­ли­те нас­та­ни од лан­ски­от Илин­ден (ис­ту­ра­ње­то на во­да­та од ус­та­та врз об­ле­ка­та на прет­се­да­те­лот на Ре­пуб­ли­ка­та и не­го­во­то ис­вир­ку­ва­ње за вре­ме на праз­нич­ни­от го­вор), го­ди­на­ва не­кој се се­тил да го пра­ти први­от чо­век на држа­ва­та на си­гур­но, во не­как­ва ка­ра­у­ла, ка­де што со вој­нич­ка­та ат­мос­фе­ра, не­ма те­о­ри­ја да се пов­то­ри так­во неш­то. А за да не му се слу­чи неш­то слич­но на мла­ди­от бес­тра­шен бо­ре­ц про­тив ок­то­по­ди и дру­ги га­дин­ки, овој­па­т (ве­лат!) то­а тре­ба­ло да го оне­воз­мо­жа­т око­лу пет­сто­ти­ни по­ли­ци­ја­ци и три­е­сет спе­ци­јал­ци. Та­ка, со ог­лед на то­а што се­ко­е из­не­на­ду­ва­ње бе­ше ис­клу­че­но, мо­ра да приз­на­м де­ка са­ма­та пар­тис­ка просла­ва на Илин­ден не ме ин­те­ре­си­ра­ше прем­но­гу, па праз­ни­кот (на ови­е мор­ни­ча­во ви­со­ки тем­пе­ра­ту­ри) ми по­ми­на глав­но во друш­тво на уба­ва­та кни­га „Louis Philippe e Louis XVIII” на Мишел По­ња­тов­ски.

Фа­ла му на Бо­га што принцот По­ња­тов­ски нав­ре­ме се пов­ле­че од по­ли­ти­ка­та и им се по­све­ти на ис­то­рис­ки­те ис­тра­жу­ва­ња, па та­ка и нас­та­на ова де­ло, што во не­ко­и ас­пек­ти е ин­те­рес­нo и за ма­ке­дон­ски­те при­ли­ки. Кни­га­та, име­но, збо­ру­ва за та­мош­на­та „тран­зи­ци­ја” по про­те­ру­ва­ње­то на На­по­ле­он, што Францу­зи­те, ка­ко на­род кој са­ка пре­циз­ност, ја на­ре­ку­ва­ат „рес­тав­ра­ци­ја”. (Па­те­м ре­че­но, ва­ка би мо­ра­ло да се на­ре­ку­ва и она што го пра­ви­ме, од­нос­но што би тре­ба­ло да го пра­ви­ме, во Ма­ке­до­ни­ја: рес­тав­ра­ци­ја на гра­ѓан­ско­то оп­штес­тво, ко­е т.н. ко­му­нис­ти го раз­не­би­ти­ја во пе­ри­о­дот од 1945 год­н­на до де­нес.) Во не­ко­и клуч­ни точ­ки слич­нос­та со Ма­ке­до­ни­ја е еви­ден­тна: ка­ко што Луј XVIII им ја дол­же­ше сво­ја­та (пов­ра­те­на) кру­на на странци­те, та­ка и на­ша­та рес­тав­ра­ци­ја глав­но се дол­жи на пот­ре­би­те и за­лож­би­те на странци­те.

Целата колумна прочитајте ја на следниот ЛИНК.

***

Сакате да продолжите со читањето на останатите 319 колумни? Обезбедете си примерок!
Оваа колумна е само една 319-те издадени во збирката наречена едноставно „Колумни“. Оваа книга, како и сите останати во издание на Фондацијата Ѓорѓи Марјановиќ, не се продаваат на „традиционален“ начин. туку се добиваат како благодарност за вашата донација. Финансиските средства обезбедени од донациите ќе бидат употребени за помош при школување и вработување на деца без родители, што е една од стратешките определби на Фондацијата.

Инструкции за нарачување За да ја добиете оваа книга, кликнете на копчето Донирај на следниот ЛИНК и во полето за забелешка наведете ја адресата на која сакате да ви биде доставена книгата. Донирајте износ по Ваш избор во Фондот за школување на Фондацијата Ѓорѓи Марјановиќ, а книгите заедно со автограм од авторот ќе Ви бидат доставени на Вашата домашна адреса. Забелешка: Можете да донирате износ по Ваш избор, но не помал од 1500 ден + поштарина. Поштарината за испорака во Македонија изнесува 130 денари. За испорака надвор од Македонија, контактирајте ја Фондацијата претходно.