ЗОШТО КАЗНУВАЊЕТО НА ТИНЕЈЏЕРИТЕ НЕ ФУНКЦИОНИРА? Наша задача не е да ги спречуваме децата да прават грешки
Кога поврзаноста со децата ќе почне да исчезнува, проблемите се множат. Можеме да изградиме посилна врска такашто ќе разговараме со нив на таков начин на кој тие ќе увидат дека ни е навистина важно она што го мислат и чувствуваат, а не само тоа како се однесуваат.
Ако има нешто за што ќе се согласат речиси сите родители на тинејџери, тоа е дека казните како забрани, укинување на привилегии или физичко казнување – не функционираат. Едноставно, и по многу, многу казни, промената што ја очекуваат родителите не се случува. Ситуацијата обично се влошува, бидејќи преку толку конфликтни ситуации се разнишуваат темелите на односот и довербата помеѓу детето и родителите.
„Пробав сè. И му забранив да излегува, телефонот, престанав да му давам џепарлак, ја откажав екскурзијата… И ништо! Тој сè уште си тера по свое. Стана уште подрзок!“
Ако не сте го кажале ова самите, тогаш веројатно сте го слушнале од родител на некој друг тинејџер.
Во што е всушност проблемот?
Во таа казна нема ефект кога доаѓа од погрешно место. А тоа место е родителскиот гнев, беспомошност, чувство на губење контрола.
Повеќе за ова прочитајте на „Мајка и дете“.