ВКУПНО 8 ГОДИНИ ОД ЖИВОТОТ САМО СУМ ГЛЕДАЛ ПОРНО Тајниот живот на зависниците од порнографија

Зависниците од порно честопати се срамат од својот проблем и не комуницираат за него, а појавата на интернетот овозможи полесен достап до порно содржини. Консумацијата на порно честопати не е проблем, но кога станува, зависниците се соочуваат со разни психолошки и здравствени проблеми, пишува британски Гардијан.

Извесен Тони, кој е во своите 50-ти години, неодамна направил груба пресметка за тоа колку време од својот живот го поминал гледајќи порнографија.

– Резултатот беше ужасен. Беа 8 години. Едвај можам да размислувам за тоа. Чувството на неуспех е интензивно – објасни тој.

Тони го гледал својот прв „хардкор“ филм на ВХС во 1980-те, кога имал 12 години. Во неговите 20-ти првпат се поврзал на интернет, што ја претворило неговата навика во „целосна зависност“. Во текот на изминатите 30 години, тој речиси успеал да одржи двоен живот: има сериозна професија, има пријатели, а имал и врски. Но, постои дел од него што тој целосно го чува во тајност.

– Досега сум кажал само на тројца во мојот живот за тоа – двајца терапевти, а сега и вам. Тоа е целосна тајна што ја чувам од сите што сум ги познавал. Јас сум прецизен околу покривањето на моите траги, дури и кога сум во врска. Мојата незаинтересираност за секс со мојата партнерка може да биде единственото нешто што ќе ја натера да се чуди – изјави Тони за Гардијан.

Тони повеќепати се обидел да престане да гледа порнографија, но никогаш не успеал повеќе од еден месец без неа. Тој се обидел да го намали времето на консумација, а и целосно да прекине, па си забранувал да мастурбира и ги блокирал веб-страниците со порно содржина.

– Но, мозокот на зависникот е исклучително лукав и вешт – вели тој.

Тој исто така се обидел со терапија, но му било тешко да продолжи да плаќа за тоа долгорочно.

Сепак, Тони е благодарен за една работа, тој бил млад пред интернетот.

– Барем имав нормална младост, забави, свирки и авантури со пријателите. Имав девојки и сексуален живот. Момчињата како мене сега немаат шанса – објаснува Тони.

Мобилните телефони ја олеснуваат достапноста на порно содржината

Џек е во 20-тe и првпат погледнал видео со порнографска содржина кога имал 9 години.

– Бев со група пријатели на училишна екскурзија. Тоа беше жена која имаше орален секс, нешто за што никогаш не ми било кажано во сексуалното образование – објаснува тој.

Како и многу деца и тинејџери денес, порното го нашло Џек пред тој да тргне да го бара.

– Се појави преку работи што ги споделија пријателите, а потоа на веб-страници за флеш игри. Видов навистина бизарни работи кои предизвикуваа и возбуда и љубопитност. Тоа постепено се претвори само во возбуда, а потоа и компулзијата се зголемуваше заедно со тоа – додава Џек.

Набргу, поради интензивната стимулација од порнографијата што ја гледал, тој го изгубил интересот за секојдневниот живот.

– Понекогаш во фаза на особена зависност, поминував часови гледајќи порно секој ден. Но, обично тоа би било само повремено претерување. Во однос на тоа како тоа ми влијаеше? Тоа не беше нормален живот. Порно стимулот е интензивен и води до десензибилизација на малите секојдневни задоволства што нѐ одржуваат разумни и задоволства – вели тој.

Кога Џек почнал да има реални сексуални искуства, му било многу тешко да ја одржи ерекцијата. Вистинскиот секс бил помалку интензивен од мастурбацијата. За разлика од онлајн содржината, тој немал опција да клика низ многу можни видеа за нешто ново и постимулативно.

Зависноста од порно не е класифицирана како психолошко растројство

И Џек и Тони се опишуваат себеси како зависници од порно. За разлика од другите зависности во однесувањето, зависноста од порнографија не е вклучена во Меѓународната класификација на болести (МКБ), која е составена од Светската здравствена организација (СЗО). Наместо тоа, тоа е дефинирано како „компулсивно сексуално однесување“.

Пола Хол е психотерапевт специјализиран за работа со луѓе кои се борат со нивната употреба на порнографија и има формирано приватна клиника посветена на тоа во Лондон. Таа е терапевт за зависности веќе 30 години и ја започнала својата кариера работејќи со луѓе со проблеми со злоупотреба на супстанции. Таа верува дека е јасно дека порнографијата предизвикува зависност.

– Употребата на порно носи ризик од ескалација и тоа е она што го обележува за мене како однесување кое предизвикува зависност. Тоа е состојба која предизвикува значително страдање и очајно треба да развиеме ресурси за превенција и третман – вели таа.

Постоела загриженост дека зборувајќи за порнографија и за зависността од секс, луѓето ја патологизираат човечката сексуалност, според Хол. Но, таа инсистира дека ако тоа се нарече „зависност“, не значи дека чувството на срам ќе се зголеми.

– Знаеме дека алкохолот е поврзан со насилничко однесување,  со срцеви заболувања, но луѓето сепак уживаат во алкохолот. Така, можеме да ги признаеме тие потенцијални ризици без да ја патологизираме рекреативната употреба на порно – објаснува психологот.

Што покажуваат истражувањата?

Гунтер Де Вин е уролог кој е специјализиран за адолесцентна и педијатриска урологија и секој месец патува од својата база во Белгија до Лондон, каде што е консултант во болницата на Универзитетскиот колеџ.

– Пред 3 години почнав да гледам сѐ повеќе момчиња кои доаѓаат со еректилна дисфункција поврзана со проблеми со порно. Потребна им е порнографија за да доживеат кулминација со партнерот или да одржат ерекција за време на мастурбацијата. И можеби ќе треба да гледаат многу видеа пред да најдат она што ги вклучува. Како научник, сакав да го разберам ова – вели тој.

Тој сега е дел од истражувачката група која се обидува да го проучи влијанието на порнографијата врз сексуалниот живот на младите мажи. Но, како што се наведува во неговиот најнов извештај, тешко е да се процени влијанието што конзумирањето порно го имало врз младите мажи со еректилна дисфункција бидејќи „повеќе или помалку е невозможно да се најде контролна група која не користи порнографија од млада возраст и во исто време не е морално против порното“.

Де Вин верува дека се потребни повеќе истражувања за влијанието на широко достапната порнографија во дигиталната ера.

– Премногу од истражувањата за порно се пристрасни или за или против – вели тој.

Пристапите со нагло откажување даваат мешани резултати

– За некои, наглото откажување може да биде корисно, но гледам момчиња кои завршуваат без сексуален интерес, што е исто така лошо за нивната благосостојба – објаснува докторот.

Неговото решение е значително подобрената сексуална писменост – во сексуалното образование во училиштата и во медицинската заедница – што не ги осудува порнографијата и мастурбацијата како лоши.

– Предизвикувањето срам и вина има последици. На пример, ако некој има религиозно потекло и го гледа порното како табу, тогаш можеби тоа создава срам. Срамот, пак, значи дека искрените разговори околу порнографијата не се случуваат – објаснува д-р Де Вин.