ШТО ИМ Е ЗАЕДНИЧКО НА СИТЕ ТИНЕЈЏЕРИ УБИЈЦИ? Кога очајот ќе премине во гнев!
Кога човек извесно време се бори сам и не успева да излезе од самоуништувачкиот лавиринт, неговиот очај може да се претвори во лутина, потоа во чувство на загуба, понижување, бес и вина. Тој вид на бес може да доведе до мисли за одмазда. Така започнува неговата имагинација и фантазија во која тинејџерот почнува да се поистоветува со другите негови „славни“ претходници кои употребувале насилство или биле запаметени како масовни убијци.
Што им е заедничко на тинејџерите убијци и на кое однесување на децата треба да обрнат повеќе внимание родителите и што и како понатаму од позиција на родителите како најодговорна алка во синџирот, но и од страна на воспитните институции и општеството воопшто.
Што е заедничко за сите тинејџери убијци?
Можеби ќе ве интересира
Прво, дека таквите деца биле изложени на насилство на еден или друг начин (физичко или емоционално или и двете) во раното детство, најмногу во првите пет години од животот.
Тие претрпеле траума. Раните оставиле длабоки лузни во нивната психа, па тие реагирале така како што реагирале. Лошо и трагично.
Повеќе за ова на порталот „Мајка и дете“.