ИСТРАЖУВАЊЕ НА ОКСФОРД Дури и благите случаи на корона може да доведат до проблеми со помнењето
Истражувачите откриле дека учесниците биле значително полоши во потсетувањето на личните искуства, познати како епизодна меморија, до шест месеци по инфекцијата.
Луѓето со благи симптоми на ковид-19 кои не страдаат од други вообичаени симптоми на „долг ковид“ можеби сè уште имаат нарушено внимание и меморија шест до девет месеци по инфекцијата, покажа студијата на британскиот универзитет Оксфорд.
Когнитивните проблеми кои влијаат на способноста за концентрирање, заедно со заборавот и заморот, се одлики на долгорочниот ковид – состојба која влијае на некои по првичната инфекција.
Сè уште не е утврдено колку проблеми со вниманието би можеле да бидат широко распространети по инфекција со коронавирусот.
Во студијата, учесниците кои претходно биле позитивни на коронавирус, но не пријавиле други вообичаени симптоми на долгиот ковид, биле замолени да учествуваат во тестовите за меморија и когнитивните способности.
Истражувачите откриле дека учесниците биле значително полоши во потсетувањето на личните искуства, познати како епизодна меморија, до шест месеци по инфекцијата.
Тие, исто така, имаа поголем пад на способноста за внимание од неинфицираните поединци до девет месеци по инфекцијата.
Изненадувачка последица дури и кај оние кои немале изразени симптоми
– Она што изненадува е тоа што, иако нашите испитаници кои го победија ковид-19 ги немаа вообичаените симптоми на болеста за време на тестирањето, тие имаа нарушено внимание и меморија – рече д-р. Сиџија Жао од катедрата за експериментална психологија на Универзитетот Оксфорд.
– Нашите наоди откриваат дека кај луѓето хроничните когнитивни последици може да траат со месеци – вели д-р. Жао.
Истражувачите рекоа дека студијата открила дека епизодната меморија и способноста за концентрирање генерално се враќаат во нормала по шест и девет месеци, соодветно.
Учесниците исто така покажаа добри резултати во тестовите за други когнитивни способности, вклучително и работна меморија и планирање.
Студијата опфати 136 учесници
Стивен Бургес од Одделот за биостатистика на МРЦ на Универзитетот во Кембриџ рече дека иако бројот на испитаници е мал, „разликите меѓу групите со ковид и не-ковид во однос на неколку специфични когнитивни особини анализирани во оваа студија беа впечатливи“.
– И покрај ограничувањата на нерандомизираните истражувања, се чини малку веројатно дека овие резултати можат да се објаснат со системски разлики помеѓу групите кои не се поврзани со луѓето – вели Бургес.