ЌЕ ИМА ЛИ НЕКОГАШ ВИСТИНСКИ ЛАЈТ-САБЈИ? Постојат начини да се произведат, но нема баш добро да сечат (ВИДЕО)

Светлосните сабји од „Војна на ѕвездите“ веројатно нема да можеме да ги правиме од наелектризирана плазма бидејќи таа би ја изгорила самата дршка на мечот, но и тешко е да се добие толку многу плазма во толку мала рачка. Ни другата опција, сабјата да биде направена од вистинска светлина не е баш возможна: фотоните имаат енергија и можат да формираат ласер, но два ласери кои ќе се пресретнат еден со друг не прават „цврст“ судар, пишува НаученАларм.

Плазма, или по нашки, оган

Прво, да пробаме со плазмата. Плазма, или по нашки оган, е четвртата состојба на материјата, ога наелектризирани честички, наречени јони или анјони ќе протечат  низ воздухот. Но, топлината на плазмата често надминува 20.000 степени целзиусови. Тоа е доволно за да го умртвите вашиот противник, но ако сакате да му ја отсечете раката поверојатно е дека целиот ќе го изгорите.

И покрај ова, во науката постојат јонизирачки сечила. Се користат за манипулирање со микроби, а ако навистина добро ги загреете и насочите можат и да отсекуваат мали површини месо.

Никој нејќе да влече боци со ксенон по себе

Во 2020 година, производителите на гаџети „Hacksmith Industries“ изградија „светлосна сабја“ заснована на високотемпературен проток на плазма што достигнува температури од околу 4.000 Целзиусови степени. Тие ја демонстрираа способноста на сабјата да гори низ различни материјали. Горењето беше побавно одошто е прикажано во филмовите „Војна на ѕвездите“.

Што е најголемиот проблем кај плазмата? Таа треба од некаде да извира. Во случајот со сабјата на „Hacksmith Industries“, таа со кабел беше врзана за тешки резервоари на гас, но дури и со големи резервоари плазмата брзо се троши. Се работи за гасот ксенон, од крајниот десен агол на Менделеевиот систем.

Ксенонот е премногу тежок и обемен. Овој проблем го имаат и научниците кои, на пример, сакаат да прават цели вселенски летала на плазма. Леталото би било претешко и преголемо. Другата опција е да се користи јод, но јодот не е инертен гас, што значи може да изреагира со други елементи и да биде запалив. Исто така, јодот не дава толку моќна плазма.

Може и со ласер, ама фотоните не се судираат

Добро, а ако направиме сабја од вистинска светлина? Да, светлината е составена од фотони кои можеме да ги насочиме. Но, како ќе направиме тие фотони да можат да сечат? Една опција е да направиме ласер. Тоа значи да направиме фотони многу брзо да отскокнуваат и да удираат еден во друг со што ќе ослободат многу топлина.

Дури, физиката дозволува во еден сноп светлина да збиеме колку сакаме фотони, бидејќи тие можат да се преклопуваат еден со друг во просторот, нешто што е невозможно за обичните тела во нашиот свет. Но, кога ќе го употребиме нашиот ласер во судар со друг ласер тие само ќе се разминат, токму поради ова преклопување.

Фотоните, електроните и вртежот

Фотоните немаат маса и не можат да се судираат меѓу себе, за разлика од други честици, како електроните на пример, или поголеми. Кај електроните секоја честица мора да е на одредено растојаните од друга, едноставно преклопувањето не е возможно. Ова го потврдува квантната физика и проучувањето на т.н. фракции на спин, односно како се вртат честичките. Електроните имаат нецелосни вртежи.

Електроните, исто така, го одржуваат својот простор преку размена на електромагнетна сила, користејќи фотони за да им кажат на другите честички со ист полнеж да го задржат своето растојание. За разлика од нив, фотоните, не разменуваат сили еден со друг – како да не се свесни за постоењето на други фотони околу нив.

А, тогаш да пробаме да направиме меч од електрони? Електроните се суштински честици кои ја прават плазмата, или онаа прва варијанта на „огнен“ меч каде едноставно, рачката би била премногу жешка за да се додржи, а зракот би траел доста кратко прикачен на некоја боца со ксенон.

Сепак, не треба да се губи надеж. Квантната физика знае да изненади, а допрва се проучуваат својствата на квантните честички. Однесувањето на светлината отсекогаш ги интригирало научниците. На пример, пред некое време, тие успеаја да создадат „течна светлина“. Манипулацијата со такви основни честички на науката ѝ даде еден куп на нови „материјали“ наречени „мета-материјали“ кои ќе бидат иднината на инженерството.