ЦВЕТОВ Е ОД МАЖ МИ, ПЕРДУВОТ ОД ВОДНО, ЗАПЧЕТО ОД СИН МИ! На сите спомени и минијатурни суштества им дава вечен живот и создава убавина
Вљубеничка во природата, талкачка и собирачка, на која не ѝ е тешко да се наведне само за да види одблизу некое диво цвеќенце, тревка, мовче, папратче, полжавче или бубамара, бидејќи, според Нина Аницин, сите тие мали магични светови кои живеат околу нас заслужуваат внимание. Стотици такви собрани од неа или донесени од некого, таа ги овековечува во форма на накит и ги зачувува засекогаш убави какви што биле кога го привлекле нејзиното или нивното внимание.
Оние кои, како мене, ја знаат од малечка, знаат дека Нина Аницин секогаш била љубопитно девојче со снежно бело лиценце, зелени насмеани очи и дупче на брадата. И да, секогаш накитено со прстенчиња, алкички, ланчиња, цвеќиња во косичката, црешки на ушињата, љубител на големи животни, со уплав од малите „грди“ инсекти од типот на лебарки и пајаци со кои, како што вели, денес научила да живее, ако не во љубов, тогаш барем во мир и толеранција.
Никогаш не повредила ниту едно живо суштество, а на оние кои ќе ги најде безживотни, им дава вечен живот. Ги „пакува“ во епоксидна смола и ги трансформира во преубав накит. Мини пејсажи со диви пролетни цветчиња, светкави камчиња од Караџица, шипинка, полжавче и бубамари, сето тоа и уште повеќе, ќе видите на некое нејзино ланче, на брош, на прстен, обетки или алки.
Целиот текст прочитајте го на порталот „Мајка и дете“.