Додека свештениците барем формално имаат статус во системот, монасите на МПЦ-ОА живеат во институционална празнина – без пензиско, без плата, без правна заштита. Сами си плаќаат придонеси, ако можат, а кога ќе се разболат – зависат од донации и од милост на поединци. Тие не се бунат, не бараат, не протестираат, ама тоа не значи дека не страдаат и дека оваа ситуација не треба да се реши.