Растргнат помеѓу назначувањето левоцентристички премиер кој би можел да ја смени неговата водечка пензиска реформа и премиер од десниот центар, кој можеби нема да преживее предлог за цензура, Макрон избра да се стави во рацете на десницата и на Националниот собир (РН) на Марин Ле Пен. Тој се надева дека ова ќе го зачува неговото наследство од економските политики кои привлекоа рекордни странски инвестиции и ја намалија невработеноста, но ги налутија синдикатите и многу обични Французи.